Hildegard Knef (d. 28 Aralık 1925, Ulm, Almanya ; ö. 1 Şubat 2002, Berlin ), tanınmış Alman aktris, şarkıcı ve yazar. Bazı İngilizce filmlerde Hildegard Neff veya Hildegarde Neff olarak anıldı.
Hildegard Knef, 1925'te Ulm'da doğdu. Ailesi Hans Theodor ve Friede Augustine Knef'ti. Birinci Dünya Savaşı madalyalı bir gazi olan babası, o henüz altı aylıkken öldü ve annesi Berlin'e taşınarak bir fabrikada çalıştı.[1] Knef okumaya başladı 1940 yılında 14 yaşında oyunculuk yaptı. 15 yaşında okulu bırakıp Universum Film AG'de animatör çırak oldu. Başarılı bir ekran testinden sonra, Babelsberg, Berlin Devlet Film Okulu'na gitti ve burada oyunculuk, bale ve diksiyon eğitimi aldı. Hitler'in propaganda bakanı olan Joseph Goebbels ona mektup yazdı ve onunla görüşmek istedi, ancak Knef'in arkadaşları ondan uzak durmasını istedi.[1]
Knef, 1944'te "Träumerei" filmi çekildiğinde, ilk filmine damgasını vuracak bazı sahneler çekti, ancak bunlar son kesimin dışında bırakıldı. Nazi Almanyası'nın düşüşünden önce birçok filmde rol aldı, ancak çoğu ancak daha sonra gösterime girdi.
Berlin Savaşı sırasında sevgilisi Ewald von Demandowsky ile birlikte kalmak için asker gibi giyindi ve Schmargendorf'un savunmasında ona katıldı.[2]Sovyetler onu yakaladı ve bir esir kampına gönderdi.[3] Mahkûm arkadaşları onun kaçmasına ve Berlin'e dönmesine yardım etti. Von Demandowsky, 7 Ekim 1946'da Ruslar tarafından idam edildi ancak ondan önce Knef'e Berlin'deki tanınmış karakter oyuncusunun Viktor de Kowa korumasını sağladı. De Kowa, açtığı tiyatroda ona törelerin hanımı olma fırsatını verdi. Knef ayrıca Boleslaw Barlog'un yönettiği, Marcel Pagnol'un Marius filminde de rol aldı. De Kowa ayrıca Shakespeare, Pagnol ve George Abbott'un diğer oyunlarında da Knef'i yönetti.[1]
En iyi bilinen iki film rolü, 1946'da yapımcılığını üstlendiği Wolfgang Staudte'nin Die Mörder sind uns ("Katiller Aramızda") filmindeki "Susanne Wallner" idi. Doğu Alman devlet film şirketi ve İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Doğu Almanya'da vizyona giren ilk film; ve Die Sünderin ("Günahkar") filminde "Marina", 1951'de Alman sinema tarihinde bir skandala yol açan ilk çıplak sahneyi canlandırdı.[4] Film, çıplak sahneyi protesto eden Katolik Kilisesi tarafından da eleştirildi. Knef, filmin yarattığı kargaşayı anlamadığını belirtti. Almanya'nın Auschwitz'i yaratan ve bu kadar çok dehşete neden olan ülke olması nedeniyle, insanların onun çıplaklığını skandal olarak görmesinin tamamen saçma olduğunu yazdı. Ayrıca "Skandal bende vardı, parayı yapımcılar aldı" diye yazdı.[1]
1948'de "İsimsiz Film" filmindeki rolüyle Locarno Film Festivali en iyi kadın oyuncu ödülünü aldı. Şarkıcılık kariyeri 1960'larda sinema kariyeri pek iyi gitmediğinde başladı. Korkuluk ve Bayan Kral gibi televizyon programlarında ve 2000 yılında kendi başına oynadığı Marlene Dietrich: Her Own Song belgeselinde rol aldı.
1960'larda Kayıp Kıta da dahil olmak üzere bir dizi düşük bütçeli filmde rol aldı.
Hans Fallada'nın Alfred Vohrer tarafından yönetilen Every Man Dies Alone adlı romanının 1975'te beyazperdeye uyarlanan filminde yer aldı.[5] 1976'da Everyone Dies Alone adıyla İngilizce olarak yayınlandı ve bu rolüyle önce Karlovy Vary'de, ardından Çekoslovakya'da düzenlenen Uluslararası Film Festivali'nde en iyi kadın oyuncu ödülünü kazandı.[3]
Kariyeri boyunca 50'den fazla filmde rol aldı. Filmlerinden 19'u Almanya dışındaki ülkelerde çekildi: Amerika Birleşik Devletleri, İngiltere, Fransa, İtalya, Avusturya ve İspanya.[6]
David O. Selznick onu Hollywood'a davet etti, ancak o, bildirildiğine göre adını Gilda Christian olarak değiştirmeyi ve Alman yerine Avusturyan gibi davranmayı içeren sözleşmenin koşullarını kabul etmeyi reddetti.[3] Knef, Hollywood filmi Şafaktan Önce Karar (1951) filminde Hilde rolünü üstlendi. Anatole Litvak tarafından yönetilen ve II. Dünya Savaşı'nın son dönemlerini konu alan bir hikâyede Richard Basehart ve Oskar Werner ile birlikte başrolü paylaşıyor.[1]
Ertesi yıl Knef'in Kurt Hirsch adlı Amerikalı ilk kocası, onu ABD'de başarıyı yeniden denemeye teşvik etti. Adını Knef'ten Neff'e değiştirdi.
ancak yalnızca bir Ernest Hemingway kısa öyküsünün uyarlaması olan Kilimanjaro'nun Karları (1952) filminde yardımcı bir rol teklif edildi.[7]
Alman filmi Die Sünderin (1951)'deki çıplak sahneleri ve 19 yaşındayken bir Nazi'ye aşık olması nedeniyle ABD'deki itibarı zedelendi.[8]
Sonunda, 1955'te Knef'e, Cole Porter tarafından Broadway müzikali Silk Stockingsde başrol teklif edildi ve başrolde Greta Garbo'nun oynadığı 1939 yapımı Ninotchka filmine dayanıyordu. Knef, Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa'da en az 30 filmde rol almıştı, ancak zaferi New York'ta duygusuz bir Sovyet komiseri olan Ninotchka'yı canlandırdığında geldi. New York Times'ın drama eleştirmeni Brooks Atkinson onun yorumunu "son derece becerikli bir performans" olarak tanımladı.[1]
1960'larda Knef oyunculuğa ara verdi ve şarkı sözleri yazmaya başladı. 1963 yılında konser ve kayıt kariyerine başladı[1] ve sesinin derin, buğulu kalitesi ve kendi yazdığı şarkı sözleriyle dinleyicilerini şaşırttı. Dünyanın dört bir yanındaki hayranlar, onun kanseri birkaç kez yenmesini desteklemek için bir araya geldi. Yeniden birleşmenin ardından Berlin'e döndü. Zirvesindeyken, bir eğlence köşe yazarı onu "tozlu sesi" ve "cömer ağzı" olan "söğüt gibi sarışın" olarak adlandırdı.[1]
En çok hatırladığı şarkı "Für mich soll's rote Rosen regnen" ("Kırmızı güller benim için yağmur yağacak"). Aynı zamanda "Ich hab noch einen Koffer in Berlin" ("Berlin'de hala bir bavulum var") ve "Mackie Messer" ("Mack the Knife") şarkılarının versiyonuyla da tanınır.[9] Toplamda üç milyondan fazla plak sattı.
320 farklı şarkıdan oluşan 23 orijinal albüm çıkardı. 130 şarkının sözlerini kendisi yazdı.[6]
Knef üç kez evlendi ve iki kez boşandı.[1] İlk evliliğini 1947'de ABD istihbarat memuru Kurt Hirsch'le yaptı. 1952'de boşandılar. Aktör ve plak yapımcısı David Anthony Palastanga ile ikinci kez 30 Haziran 1962'de evlendi. Knef'in kendisinden 1968 doğumlu Christina Antonia adında bir kızı vardı.[10] Öldüğünde hâlâ üçüncü kocası Paul von Schell ile evliydi.
1 Şubat 2002'de Knef, 76 yaşında, Almanya'nın yeniden birleşmesinden sonra taşındığı Berlin'de akciğer enfeksiyonu nedeniyle öldü. Hayatının büyük bölümünde ağır bir şekilde sigara içti ve amfizem hastasıydı.[1]
. New York Times. s. 41. Erişim tarihi: 2 Şubat 2024.
