Bağımsız denetim, herhangi bir işletmenin finansal bilgilerinin, kitaplarının, menkul kıymet hesaplarının, yasal kayıtlarının, belgelerinin ve kuponlarının sistematik ve bağımsız bir incelemesidir. Bir finansal tablo açıklamasının yanı sıra finansal olmayan açıklamaların doğru ve net bir şekilde ortaya çıktığını tespit eder.[1] Ayrıca, hesap kitaplarının yasaların gerektirdiği bir şekilde muhafaza edilmesini sağlamaya çalışır. Denetim, kamu sektöründe ve her yerde böyle bir fenomen haline geldi. Denetçi inceleme için önlerinde bulunan önerileri algılar ve tanır, kanıtlar alır, aynısını değerlendirir ve denetim raporuyla iletilen kararına dayanarak bir görüş oluşturur.[2]
Denetim zamanı herhangi bir konu denetlenebilir. Denetim, eski zamanlardan beri korunan bir önlemdir. Denetimler, çeşitli paydaşlara, konunun maddi yanlışlıktan uzak olduğu konusunda üçüncü şahıs güvencesi sağlar. Terim en çok tüzel kişiyle ilgili finansal bilgilerin denetlenmesinde uygulanır. Genel olarak denetlenen diğer alanlar şunlardır: sekreterlik ve uygunluk denetimi, iç kontroller, kalite yönetimi, proje yönetimi, su yönetimi ve enerji tasarrufu.
Bir denetim sonucunda, paydaşlar risk yönetimi, kontrol ve yönetişim sürecinin bu konudaki etkinliğini etkin bir şekilde değerlendirebilir ve geliştirebilirler.
Denetim kelimesi “duymak” anlamına gelen Latince “audire” kelimesinden türemiştir. Manüel defter tutmanın yaygın olduğu Orta Çağ'da, İngiltere'deki denetçiler hesaplarını okudular ve kurum personelinin ihmalkâr ya da hileli olmadıklarını kontrol ettiler. Moyer, denetçinin en önemli görevinin sahtekarlığı tespit etmek olduğunu belirtti. Chatfield, Amerika Birleşik Devletleri'de erken dönem denetimlerinin temel olarak defter tutma detaylarının doğrulanması olarak değerlendirildiğini belgelemiştir.[3]
En yaygın denetim türleri şunlardır:
Bir bilgi teknolojisi denetimi veya bilgi sistemleri denetimi, bilgi teknolojisi (BT) altyapısı içindeki yönetim kontrollerinin incelenmesidir. Elde edilen kanıtların değerlendirilmesi, bilgi sistemlerinin varlıklarını, veri bütünlüğünü koruduğunu ve kuruluşun amaçlarına veya hedeflerine ulaşmak için etkin bir şekilde çalışıp çalışmadığını belirler.[4] Bu gözden geçirmeler, mali denetimi, iç denetim veya başka bir onaylama sözleşmesiyle birlikte yapılabilir.[5]
Finansal bilgileri yanlışlamak için finansal denetimler (vergilendirme ve diğer dolandırıcılık biçimleri dahil, kişisel bilgileri almak için finansal bilgileri kullanma gücüne sahip birçok kurum için yasal bir zorunluluk haline gelmiştir. Geleneksel olarak, denetimler temel olarak finansal sistemler, bir şirketin veya bir işletmenin mali kayıtları hakkında bilgi edinme ile ilişkilendirilmiştir.
Bilginin geçerli ve güvenirli olmasını tespit etmek ve ayrıca sistemin iç kontrolünün değerlendirmesini sağlamak için finansal denetimler yapılır. Bunun sonucu olarak, üçüncü bir taraf söz konusu kişi, kuruluş, sistem hakkındaki görüşlerini ifade edebilir. Finansal tablolarda verilen görüş, elde edilen denetim kanıtına bağlı olacaktır.[6]
Bir kısıtlama nedeniyle, bir denetim, ifadelerin maddi hatalardan arındırılmış olduğuna dair makul bir güvence sağlamaya çalışır. Bu nedenle, istatistiksel örnekleme genellikle denetimlerde benimsenir. Mali denetimler söz konusu olduğunda, bir miktar finansal tablonun, maddi yanlışlıklardan bağımsız olarak doğru ve adil olduğu söylenir, bu hem sayısal, hem de niteliksel faktörlerden etkilenen bir kavramdır.[7] Ancak son zamanlarda, denetimin yalnızca gerçek ve adil olmaktan öteye gitmesi gerektiği argümanı ivme kazanıyor. ABD Kamu Şirketleri Muhasebe Denetleme Kurulu bu hakda bir konsept açıklaması ile çıktı.
Maliyet muhasebesi, malzeme, işçilik veya diğer maliyet kalemlerinin kullanımını ölçen hesaplara dayanarak, herhangi bir ürünün imalat veya üretim maliyetini doğrulama sürecidir. Basit bir deyişle, maliyet denetimi terimi, maliyet hesaplarının ve kayıtlarının sistematik ve doğru bir şekilde doğrulanması ve maliyet muhasebesi hedeflerine bağlılığın kontrol edilmesi anlamına gelir. Maliyet ve Yönetim Muhasebeciler Enstitüsü'ne göre, maliyet denetimi, “maliyet muhasebesi kayıtlarının incelenmesi ve ürünün maliyetinin maliyet muhasebesi ilkelerine uygun olarak ulaştığını tespit etmek için gerçeklerin doğrulanması” şeklindedir.[8]
Çoğu ülkede denetim, yönetim organları tarafından belirlenen genel kabul görmüş standartlara bağlı kalmalıdır. Bu standartlar, üçüncü taraflara veya dış kullanıcılara, denetçinin finansal tablolarının adil olması veya denetçinin görüş bildirdiği diğer konular hakkındaki görüşüne güvenebileceklerini garanti eder. Bu nedenle denetim, ek yanlışlıklar veya hatalar içermeyerek kesin ve doğru olmalıdır.[9]
ABD'de halka açık şirketlerin denetimleri, 2002 yılın'da Sarbanes-Oxley Kanunu'nun 404. bölümü ile kurulan Kamu Şirketi Muhasebe Gözetim Kurulu (PCAOB) tarafından belirlenen kurallara tabidir. Bu denetime bütünleşik denetim denir, Denetçilerin, finansal tablolar hakkındaki görüşlerine ek olarak, PCAOB Denetim Standartları uyarınca, bir şirketin finansal raporlama üzerindeki iç kontrolünün etkinliği hakkındaki görüşlerini de ifade etmeleri gerekir.[10]
Ayrıca, birleştirilmiş uyumluluk materyali kullanan yeni entegre denetim türleri de mevcuttur. Artan sayıda düzenleme ve operasyonel şeffaflığa duyulan ihtiyaç nedeniyle, kuruluşlar tek bir denetim olayından birden fazla düzenlemeyi ve standardı kapsayabilecek risk bazlı denetimleri benimsemektedir. Bu, bazı sektörlerde çok yeni fakat gerekli bir yaklaşımdır. Bu, gerekli tüm yönetişim gerekliliklerinin hem denetim hem de denetim barındırma kaynaklarından gelen çabalar çoğaltılmadan karşılanabilir.
Finansal tabloların denetçileri ve finansal olmayan bilgiler (uygunluk denetimi dahil) üç kategoride sınıflandırılabilir:
En yaygın kullanılan dış denetim standartları, Amerikan Sertifikalı Mali Müşavirler Enstitüsü ve Uluslararası Denetim ve Güvence Standardı tarafından geliştirilen Uluslararası Denetim Standartları'dır (ISA).
Performans denetimi, bir programın, fonksiyonun, operasyonun veya yönetim sistemlerinin bağımsız bir incelemesini içerir. Kamu veya kâr amacı gütmeyen kuruluşun, mevcut kaynakların istihdamında ekonomiye, etkinliğe ulaşıp ulaşmadığını değerlendirmek anlamına gelir. Saklama, güvenlik, bilgi sistemleri performansı ve çevresel kaygılar gittikçe artan bir şekilde denetimlerin konusudur.[17] Artık güvenlik denetimleri ve bilgi teknolojisi güvenliği denetimi konusunda uzmanlaşmış denetim uzmanları vardır. Kâr amacı gütmeyen kuruluşlar ve devlet kurumları ile misyon hedeflerini yerine getirmedeki başarılarını inceleyen performans denetimlerine daha fazla ihtiyaç duyulmaktadır.
Nesnel kanıtların gözden geçirilmesi yoluyla standartlara uygunluğun doğrulanması için kalite denetimleri yapılır. Bir kalite denetimi sistemi, kalite yönetim sisteminin etkinliğini doğrulayabilir. Bu, ISO 9000 ve ISO 9001 gibi sertifikaların bir parçasıdır. Kalite denetimleri, gerekli işlemlere uygunluğu gösteren nesnel kanıtların varlığını doğrulamak, işlemlerin nasıl başarılı bir şekilde uygulandığını değerlendirmek ve tanımlanmış herhangi bir hedef seviyeye ulaşmanın etkinliğini değerlendirmek için esastır.[18] Sorunlu alanların azaltılması ve ortadan kaldırılmasıyla ilgili kanıt sağlamak için kalite denetimleri de gereklidir ve bunlar bir kurumda sürekli iyileştirme sağlamak için uygulamalı bir yönetim aracıdır.
Kurumun faydalanması için, kalite denetimi sadece uygunsuzluk ve düzeltici eylemleri bildirmemeli, aynı zamanda iyi uygulama alanlarını vurgulamalı ve uygunluk kanıtı sunmalıdır. Bu şekilde, diğer departmanlar bilgileri paylaşabilir ve bunun sonucunda çalışma uygulamalarını değiştirebilir, ayrıca sürekli iyileştirmeyi de artırabilir.
Bir proje denetimi, proje yaşam döngüsü boyunca karşılaşılan sorunları, endişeleri ve zorlukları ortaya çıkarmak için bir fırsat sağlar. Proje boyunca yürütülen denetim, proje yöneticisi, proje sponsoru ve proje ekibine neyin iyi gittiğinin yanı sıra, projeyi başarılı bir şekilde tamamlamak için neyin iyileştirilmesi gerektiğine dair geçici bir bakış açısı sağlar.[19] Bir projenin yakınında yapılırsa, adli bir inceleme yaparak gelecekteki projeler için başarı kriterleri geliştirmek için kullanılabilir. Bu gözden geçirme, projenin hangi unsurlarının başarıyla yönetildiğini ve hangilerinin zorluk çıkardığını tespit eder. Sonuç olarak, gözden geçirme kuruluşun gelecekteki projelerde aynı hataları tekrar etmekten kaçınmak için ne yapması gerektiğini belirlemesine yardımcı olacaktır.[20]
Projeler 2 tür proje denetimine tabi tutulabilir:
Proje denetimlerinin diğer biçimleri bunlardır:
Bir enerji denetimi, sisteme enerji girişi miktarını olumsuz yönde etkilemeden azaltmak amacıyla bir binada, süreçte veya sistemde enerji tasarrufu için enerji akışlarının incelenmesi, araştırılması ve analizidir.
Bir işlem denetimi, müşterinin işinin işlemlerinin incelenmesidir. Bu denetlemede, denetçi, işletmenin (müşterinin) hedefine ulaştığı faaliyetlerin etkinliğini, etkinliğini ve ekonomisini ayrıntılı olarak inceler. Operasyonel denetim iç kontrol konularının ötesine geçer, çünkü yönetim sadece tatmin edici iç kontroller sisteminin uyumluluğuyla hedeflerine ulaşmaz.[21] Operasyonel denetimler, ticari olarak sağlam olabilecek tüm konuları kapsar. Operasyonel denetimin amacı Üç E'yi incelemektir:
Bir kontrol öz değerlendirmesi, bir operasyon denetimini tamamlamak için yaygın olarak kullanılan bir araçtır.
Ayrıca, adli muhasebe, hem muhasebe hem de soruşturmada uzmanlaşmış muhasebecilerin sahtekarlıkları, kayıp paraları ve ihmalleri ortaya çıkarmak için aradıkları bir soruşturma denetimini ifade eder.[22]
