Uyuyan Ariadne, Vatikan Müzesi
Ariadne Theseus'a yardım ederken

Ariadne (eski Yunanca Ἀριάδνη, latince Ariana), Yunan mitolojisinde, Zeus ve Europa'nın oğlu Girit Kralı Minos ve Güneş-Titan Helios'un kızı Kraliçe Pasiphae'nin kızıdır.

Theseus, Labirent ve Minotor

[değiştir | kaynağı değiştir]

Efsanenin Atina versiyonuna göre, oğlu Atina'da öldürüldükten sonra Minos şehre saldırır. Atinalılar saldırının durması için anlaşma yapmak istediklerinde her dokuz yılda bir yedi genç erkek ve yedi bakire kızın Minotor'a kurban edilmesi şartı koşulur. Theseus kurban edilecek erkeklerden biri olarak seçildiği vakit, Girit'e gidip Minotor'u öldürmeye karar verir.

Ariadne Girit'te Theseus'a aşık olup, Minotor'un yaşadığı, Daidalus tarafından inşa edilmiş labirentte yolunu bulmasına yardım eder. Evlilik sözü karşısında Theseus'a Hephaistos'tan aldığı ipi verir. Theseus bu ipi labirentte ilerlerken arkasında bırakarak yolunu bulur ve (aslında Ariadne'nin yarı kardeşi olan) Minotor'u öldürür. Minotor'un ölümünün ardından, Ariadne ve Theseus Atina'ya gitmek için Girit'ten yola çıkarlar. Ama Theseus onu Nakşa adasında terk eder.

Nakşa Adası

[değiştir | kaynağı değiştir]
Dionisos ve Ariadne, Louvre müzesindeki bir vazodan detay, MÖ 400-375.

Ariadne'nin adada terk edilişinin farklı versiyonları vardır.

Theseus'un Ariadne'yi adada isteyerek terk etmesinin nedeni hakkında bazı açıklamalar mevcuttur. Girit ve Atina o dönem düşman şehirlerdir. Giritli Ariadne, Atilalı Theseus'a aşık olduğu için ona yardım ederek babasına ve Girit'e ihanet etmiştir. Theseus da, sonuçta kendisine yardim etmiş olmasına rağmen, bu ihaneti yüzünden Ariadne ile evlenmek istemeyip onu adada bırakmıştır.[1]

Athena'nın rehberliğindeki Theseus'un uyuyan Ariadne'yi adada bırakarak gemisine gitmesini, antik Atina çömlek zanaatkarları birçok defa resmetmişlerdir. Theseus, Antik Atina kültüründe "terkeden kahraman" nosyonunu temsil eder.

Tanrıça figürü olarak Ariadne

[değiştir | kaynağı değiştir]

Karl Kerenyi ve Robert Graves'in teorilerine göre Ariadne Girit'in yüksek tanrıçalarından biridir. Aynı teoride Ariadne'nin "Labirent'in sahibesi" olduğu öne sürülür. Kerenyi'nin Knossos'ta bulduğu bir Lineer B yazıtında "bütün tanrılara, bal... labirentin sahibesine bal" yazar, Kerenyi'ye göre bu denklik, Labirent'in sahibesinin bir yüksek tanrıça olduğunu gösterir. Prof. Barry Powell ise Ariadne'nin Minos Giriti'nin "Yılan Tanrıçası" olduğunu öne sürer.

Plutarkhos, "Theseus'un yaşamı" adlı eserinde, Ariadne'den tarihsel bir figür olarak bahseder. Ona göre prenses Ariadne ile tanrıça Ariadne farklı kişiliklerdir.

Ressam Aisor'un bir çalışmasında Theseus'a Minotor'u öldürmesi için yardımcı olan kişi Ariadne değil Athena'dır.

Helen tarihçisi Amathuslu Paeon'a göre, Kıbrıs'ın Amathus kentinde Afrodit-Ariadne kültü gözlemlenmiştir. Kıbrıs'ın en büyük ikinci Afrodit kültüne sahip olan bu şehirdeki anlatıya göre, Theseus'un gemisi fırtına yüzünden rotasından çıkar. Hamile ve acı içinde olan Ariadne sahile bırakılır. Gemisini kurtarmaya çalışan Theseus açık denize sürüklenir. Theseus'u beklerken doğum sırasında ölen Ariadne ile Kıbrıslı kadınlar ilgilenir ve adına bir adak yeri yaparlar. Döndüğü vakit üzüntülü Theseus, Ariadne'ye adaklar verilmesi için para bırakır ve biri gümüş diğeri bronz olmak üzere iki heykelcik hazırlatır.

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dipnotlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Treason not rewarded". 2 Şubat 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2010.