Apollon
Apollon Belvedere, yaklaşık MS 120–140
Müziğin ve Sanatın Tanrısı, Tıbbın ve Hastalıkların Tanrısı, Işığın Tanrısı, Dürüstlüğün Tanrısı, Kehanetin Tanrısı
Özellikleri
AlanıMüzik ve diğer sanat dalları, hekimlik ve kehanet
MekânıOlimpos
SembollerYay-ok, lir, karga, defne
GörünüşüOk-yay veya lir ile betimlenen genç erkek
Kişisel bilgileri
EbeveynlerZeus ve Leto
KardeşlerArtemis
ÇocuklarAsklepios, Aristaios, Linos, Mopsos

Apollon (YunancaΑπόλλων, LatinceApollo), mitolojide müziğin, sanatların, Güneş'in, ateşin ve şiirin tanrısı, kehanet yapan, bilici tanrıdır. Aynı zamanda kâhinlik yeteneğini diğer insanlara da transfer edebilir. Biseksüel yönüyle ağır basan Apollon'un mitolojideki eşi Kassandra olup Zeus ve Leto'nun oğlu, Artemis'in ikiz kardeşidir. Sarışın ve çok yakışıklıdır. Orijini Yunan olan Apollon, Roma mitolojisine Apollo ismiyle geçmiştir.[1] Mitolojideki en önemli tanrılardan biri olan Apollon, Anadolu kökenlidir.

Mitolojide kişiliği

Hermes'in tanrısal gücüyle ikiye ayırdığı inek bağırsağını, kaplumbağa kabuğuna bağlama olan altın bir lir çalan Apollon müzler korosunun başıdır. Gümüş yayıyla oku en uzağa o atabilir ve okların tanrısıdır. Tıbbı insanlara o öğretmiştir, yine hekimliğin tanrısıdır. Asla yalan söylemez; ışığın ve gerçeğin tanrısıdır. Kutsal ağacı defne, hayvanları yunus, atmaca, kuğu ve kargadır. Lakapları okçu, "Likya'lı" ve Latincede yırtıcı kuşlara ilişkin olarak kullanılan, "yırtıcı" anlamına gelen "Vulturus"dur.

Yunan kültüründe yeri

Olymposluları altın liriyle eğlendiren, çok uzaklara ok atabilen, hastaları iyileştiren, iyileştirme sanatını hastalara ilk öğreten gümüş yayın efendisi okçu Tanrı olarak Yunan şiirlerine geçmiştir. Aynı güneş ışınları gibi Apollon'un okları da hem hasta edici hem de iyileştiricidir. Her ne kadar ışıkla özdeşleşmiş ise de, ilk ortaya çıktığında Apollon, güneş tanrısı değildir. Asıl yunan güneş tanrısı Helios'dur. Apollon ve Artemis'in, güneş-ay ile özdeşleşmesi daha sonradan gerçekleşmiş, özellikle Romalılar döneminde bu anlayış kuvvetlenmiştir.

Orfe öğretisinde sezgi, ilham ve vicdanın sembolü olan Apollon'dan Yunan mitolojisinde kökeni Luvi dilinde ışık anlamına gelen, kurt anlamındaki “lyk” (Latincede lux biçimine dönüşmüştür) sözcüğünden türeyen "Lykya"'lı olarak söz edilir. Likyalı sıfatının Apollon adının aslı olduğu, bir iddiaya göre, Etrüsk dilinde bir ilahı belirtmek üzere kullanılan Aplu, Apulu ya da Aplum adıdır.

Mitolojik Apollon kronolojisi

Yunan mitolojisinde Apollon'un yaptığı sayısız işlerden bazıları şunlardır:

Modern edebiyatta Apollon

Resimler

Ayrıca bakınız

Dış Bağlantılar

*Gerçeğe Sanatla Ulaşabilir miyiz?: Apollon*

Yunan tanrıları dizisi
Primordiyal tanrılar | Titanlar | Su tanrıları | Khthonik tanrılar
Olimposlu tanrı ve tanrıçalar
Zeus | Hera | Poseidon | Hades | Hestia | Demeter | Afrodit
Athena | Apollon | Artemis | Ares | Hefaistos | Hermes | Diyonisos



Kaynakça

  1. ^ Bonnefoy, Yves (2000). "Apollon". Mitolojiler Sözlüğü. 1. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları. s. 48. ISBN 9758457187.