Klang to je słuchowe wrażynie, tworzōne akustycznōm welōm, kerŏ rozchodzi sie we ôstrzodku sprynżystym (ciele stałym, ciyczy, gazie). Frekwyncyje welōw, kere sōm słyszalne dlŏ czowieka, zawarte sōm w paśmie miyndzy wartościami granicznymi ôd kol. 16 Hz do kol. 20 kHz.
Piyrszego zaregistrowania klangu dokōnoł we 1860 roku Édouard-Léon Scott de Martinville. Jego fōnautograf niy bōł zaprojektowany do ôdtwŏrzaniŏ klangu, ale zachowały sie szkryfty archiwalne piyrszych registracyji ôdczytane i ôdtworzōne we 2008 roku.
Do bazowych cech klangu zaliczŏ sie:
Cechy te zwiōnzane sōm blank z ôdpedniymi parametrami wele akustycznyj.