Kaszëbsczi jãzëk | |
Uobšar | Polska, Kanada |
Ličba godojůncych | 108 tyś. [1] |
Klasyfikacyjo genetyčno | Indoojropejske godki
|
Šrajbůng | modyfikowůny łaćiński alfabet |
Status uoficyjolny | |
Godka uřyndowo | Uod 2005 regjůnalno godka we Polsce, půmocńičo we amta wojewůdztwa půmorskigo |
Regulowany bez | Radzëzna Kaszëbsczégò Jãzëka (Rada Kaszubskij Godki) |
Kody godki | |
ISO 639-1 | - |
ISO 639-2 | csb |
ISO/FDIS 639-3 | csb |
SIL | CSB |
We Wikipedyji | |
Uobejzdrzij tyż: godka, godki śwjata |
Kaszubsko godka (kasz. kaszëbsczi jãzëk) – godka ze zachodńosłowjańskij grupy, keryj na sztand 2011 używo we Polsce w doma 108 tyś. ludźi, zauobycz Kaszubůw. Kaszubsko godka to je jedna ze půmorskich godkůw – uo jeji uodrymbnośći godało śe już we XIX storoczu. Za nojstarsze kaszubske durki widźi śe Duchowne piesnie Dra Marcina Luthera i inszich naboznich męzow uod Szymona Krofeya ze roku 1586. Uoficjalno pisano forma kaszubskij godki je ewolucyjům abecadła, co go zapropůnowoł we 1879 Florian Ceynowa, we wydanyj we Poznańu kśůnżce Zarés do Grammatikj Kašébsko-Słovjnskjè Mòvé. Podszukowocz kaszubskij godki Friedrich Lorentz wykozoł we tyj mołwje 47 głoskůw, kere dźiśo zapisuje śe 34 literami.
Zaśyng kaszubskij godki uod downa śe zmyńszo. Postrzůd tajle godkoznawcůw we Polsce durch je popularny majnůng, iże kaszubsko godka to je jyno djalekt polskij godki. We roku 2003 kaszubsko godka dostała trziliterowy mjyndzynorodowy kod CSB podug normy ISO 639-2.
Terozki we Polsce istńije poradźeśůnt szkołůw, we kerych bajtle uczům śe kaszubskij godki jak cudzyj a dwje, w kerych proces uczyńo je kludzůny po kaszubsku. Uod 2005 roku je możebność zdowańo w ńij matury. Po kaszubsku durkowane sům cajtůngi a kśůnżki, eymitowane sům radyjowe a telewizyjne programy.
Podug Zakůnu uo norodowych i etńicznych myńszośćach a regjůnalnyj godce ze 2005 roku idźe kaszubskij godki używać przed uorganami gminu jak půmocńicznyj godki – pjyrszo skorzistała z tyj uopcyje gmina Parchowo.
Uoficjalny kaszubski alfabet, ustalůny we 1996, mo take litery:
Wyrůżńo śe sztyry djalektalne skupiny, w kerych je cuzamyn wele 50 gwarůw:
Òjcze nasz, jaczi jes w niebie,
niech sã swiãcy Twòje miono,
niech przińdze Twòje królestwò,
niech mdze Twòja wòlô
jakno w niebie tak téż na zemi.
Chleba najégò pòwszednégò dôj nóm dzysô
i òdpùscë nóm naje winë,
jak i më òdpùszcziwómë naszim winowajcóm.
A nie dopùscë na nas pòkùszeniô,
ale nas zbawi òde złégò. Amen
Słowjańske godki | |||
Wschodńe | starowschodńosłowjańsko † | ruteńsko † (bjołorusko, polesko, ruśińsko, ůkrajińsko) | rusko | ||
Zachodńe | czesko | dolnosorbsko | gůrnosorbsko | kaszubsko | knaan † | morawsko | polsko | połabsko † | słowacko | słowińsko | ślůnsko | ||
Połedńowe | bůłgarsko | cerkewnosłowjańsko | macedůńsko | serbsko-chorwacko † (bośńacko, chorwacko, Hradsko, czornogůrsko, serbsko) | słoweńsko, prekmursko | staro-cerkewno-słowjańsko † | ||
Inksze | protosłowjańsko † | mjyndzysłowjańsko | slovio | ||
† martwe |