Farz (arabisht: فرض fard) ose farīḍah (فريضة) është një detyrë fetare e urdhëruar nga Zoti. Myslimanët që u binden urdhrave ose detyrave të tilla thuhet se marrin shpërblime çdo herë për çdo vepër të mirë.

Farzi ose sinonimi i tij vaxhibi (واجب) është një nga pesë llojet e ahkamit (أحكام‎) në të cilat fikhu i kategorizon veprimet e çdo myslimani. Megjithatë, fikhu hanefi bën dallim ndërmjet vaxhibit dhe farzit. Sipas mendimit të tyre, farz është ajo që vërtetohet në bazë të argumenteve të qarta dhe vaxhib është ajo që vërtetohet në argument të paqarta.^[1]

Fëkëhu dallon dy lloje detyrash:

• Detyra individuale ose lidhjet farḍ al-'ayn (فرض العين) kërkohet për të kryer, siç është namazi, dhe pelegrinazhi në Mekë të paktën një herë në jetë, nëse personi mund të përballojë udhëtimin (haxhi). Një individ që nuk e kryen këtë do të ndëshkohet në jetën e përtejme (por mund të shfajësohet në bazë të paaftësisë), por nëse urdhëron dhe përmbush domosdoshmërinë e saj do të shpërblehet.
• Detyra e mjaftueshmërisë ose farḍ el-kifāya (فرض الكفاية) është një detyrë që i imponohet të gjithë komunitetit të besimtarëve (ummetit). Shembulli klasik për të është namazi i xhenazes: individit nuk i kërkohet ta kryejë atë për sa kohë që një numër i mjaftueshëm i anëtarëve të komunitetit e përmbushin atë.

1. ^ Vaxhibi (ligji obligativ) dhe llojet e tij