Gillo Pontecorvo (19. novembar 1919 - 12. oktobar 2006) bio je italijanski filmski režiser, najpoznatiji po politički angažiranim filmovima, među kojima se ističe Bitka za Alžir.

Pontecorvo, koji je odrastao u jevrejskoj porodici za vrijeme fašizma, kao mladić se priključio Komunističkoj partiji i za vrijeme Drugog svjetskog rata sudjelovao u antifašističkom pokretu otpora. Iako je iz Partije izašao nakon gušenja mađarskog ustanka 1956. godine, ostao je uvjereni marksist, a svoja ratna iskustva je često koristio kao inspiraciju za svoj opus.

Filmogradija kao režiser

• Missione Timiriazev (1953, dokumentarni)^[1]
• Porta Portese (1954, dokumentarni)
• Festa a Castelluccio (1954, dokumentarni)
• Uomini del marmo (1955, dokumentarni)
• Giovanna (1955, short)
• Cani dietro le sbarre (1955, dokumentarni)
• Die Windrose (1957, segment "Giovanna")
• La grande strada azzurra (The Wide Blue Road, 1957)
• Pane e zolfo (1959, dokumentarni)
• Kapò (1959)
• Gli uomini del lago (1959, dokumentarni)
• Paras (1963, dokumentarni)
• La Battaglia di Algeri (The Battle of Algiers, 1966)
• Queimada (Burn!, 1969)
• Operación Ogro (Operation Ogre, 1979)
• Addio a Enrico Berliguer (1984, dokumentarni)
• 12 registi per 12 città (1989, segment "Udine")
• Gillo Pontecorvo's Return to Algiers (1992, dokumentarni)
• Danza della fata confetto (1996, kratki)
• Nostalgia di protezione (1997, short, also featured in I corti italiani)
• Un altro mondo è possibile (2001, dokumentarni)
• Firenze, il nostro domani (2003, dokumentarni)

Izvori

Vanjske veze

• Gillo Pontecorvo na sajtu IMDb
• Interview with Gillo Pontecorvo at the World Socialist Web Site
• (fr) Edition de « De l'abjection » (1961) par Jacques Rivette, critique du film Kapo (1959) de Pontecorvo, sur le site d'analyse L'oBservatoire (simple appareil).
• (fr) Présentation de La Bataille d'Alger de Gillo Pontecorvo, sur le site d'analyse L'oBservatoire (simple appareil).