| |
| Data i miejsce urodzenia |
22 września 1888 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
23 października 1960 |
| Dziedzina sztuki |
literatura |
| Odznaczenia | |
| |
.JPG)
Zuzanna Rabska, z domu Kraushar (ur. 22 września 1888 w Warszawie, zm. 23 października 1960 tamże) – polska poetka, pisarka, tłumaczka.
W latach 1892–1898 uczęszczała do tajnej pensji, prowadzonej przez Zuzannę Morawską. Od 1898 studentka warszawskiego Uniwersytetu Latającego, później uczyła się na wydziale filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po studiach pracowała w Czytelniach Bezpłatnych Warszawskich Towarzystw Dobroczynności. Współtwórczyni polskiego Towarzystwa Bibliofilów. W latach 1925–1939 pisała w dziale kroniki literackiej „Kuriera Warszawskiego”. Jej poezja wiąże się z tematyką patriotyczną bliską młodopolskiej stylistyce.
Posiadała bogatą kolekcję ekslibrisów dawnych, należała do współzałożycieli Towarzystwa Miłośników Ekslibrisu w Warszawie.
Była odznaczona belgijskim Krzyżem Kawalerskim Orderu Leopolda II.
Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 51-1-28)[1].
Córka Aleksandra Kraushara (1843–1931) i Jadwigi z domu Bersohn (1853–1912). Jej mężem był publicysta, krytyk literacki i teatralny Władysław Rabski, a córką Aleksandra Stypułkowska.
