Zorro (z hiszp. „Lis”), właśc. Diego de la Vega − postać fikcyjna, która po raz pierwszy pojawiła się w powieści Johnstona McCulleya The Curse of Capistrano z roku 1919. Jest to obrońca mieszkańców Kalifornii (ówczesnej kolonii hiszpańskiej) uciśnionych przez lokalnych gubernatorów i dowódców wojskowych. Pojawia się jako jeździec w czarnej masce i pelerynie. Dobrze włada szpadą.
Postać Zorro została stworzona przez amerykańskiego pisarza Johnstona McCulleya. Po raz pierwszy pojawiła się w jego powieści The Curse of Capistrano (polskie wydanie pt. Zorro), która ukazała się w 1919 roku w pięciu wydaniach magazynu All-Story Weekly[1]. Inspiracją do stworzenia tej postaci były opowieści o kalifornijskim banicie Joaquínie Murieta[2]. W 1920 roku powieść została zekranizowana[3]. Film Znak Zorro okazał się sukcesem i przyniósł sławę także autorowi pierwowzoru literackiego. McCulley napisał jeszcze ponad 60 innych opowiadań i kilka powieści o Zorro[4]. Ostatnia z nich − The Mask of Zorro − została opublikowana dopiero w 1959, po śmierci autora.
Postać Zorro wielokrotnie pojawiała się w filmach, serialach telewizyjnych oraz w komiksach. Wiele z nich miało niewiele wspólnego z pierwowzorem literackim. Głośnymi filmami z Zorro były oprócz wspomnianego Znaku Zorro (1920) z Douglasem Fairbanksem w roli głównej: Znak Zorro z 1940 roku oraz Maska Zorro z 1998 roku z Anthony Hopkinsem, Antonio Banderasem i Catherine Zeta-Jones w rolach głównych[5].
Spośród licznych seriali telewizyjnych o tej postaci bardzo popularny był serial z 1957 z Guyem Williamsem w roli tytułowej wytwórni Walta Disneya[1].
Historia rozgrywa się w Kalifornii na początku XIX wieku, w czasach hiszpańskich rządów kolonialnych. Młody szlachcic, Diego de la Vega, jest synem szanowanego mieszkańca miasteczka Los Angeles, szlachcica Alejandro de la Vega. Powróciwszy z Hiszpanii do Kalifornii, młody don Diego przekonuje się, że w jego mieście niepodzielną władzę sprawuje kapitan Monastario, gnębiący podatkami miejscową ludność. Wstrząśnięty tym postanawia walczyć z niesprawiedliwością. Od tej pory zaczyna prowadzić podwójne życie: oficjalnie jest bogatym próżniakiem, wiejskim dżentelmenem Don Diego de la Vegą, który prowadzi spokojne życie bez ambicji politycznych[2]. Kiedy trzeba walczyć z niesprawiedliwością, zakłada czarną pelerynę i maskę i ze szpadą w dłoni pod pseudonimem Zorro rusza na ratunek. Jego znakiem rozpoznawczym jest litera Z. Koń na którym jeździ nazywa się Tornado. Zorro korzysta z doskonałej umiejętności władania szpadą. Tajemnicę swego pana, który nocą przeistacza się w dzielnego obrońcę uciśnionych, zna tylko towarzysz jego wypraw, niemy sługa Bernardo[2] lub Felipe[6]. Przygodę tę wzbogaca historia miłosna Zorro i Lolity Pulido, którą Zorro musi ocalić z rąk wrogów. Jego wielkim przeciwnikiem jest Don Rafael Moncada, który w filmach jest również nazywany Rafael Montero.