 Zofia Staszczak w swoim ogrodzie | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
| Specjalność: etnologia | |
| Doktorat |
1959 – etnologia |
| Habilitacja |
1978 – etnologia |
| nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia/Instytut |
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze |
| Okres zatrudn. |
1952-1953 (PTL) |
| Odznaczenia | |
   
| |
Zofia Staszczak (ur. 26 stycznia 1928 w Bychawie, zm. 17 maja 2011 w Poznaniu) – polska etnolog, doktor habilitowany nauk humanistycznych.
Studia z zakresu etnografii z etnologią ukończyła w 1952 roku na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie na podstawie pracy magisterskiej pt. Analiza ludowej obrzędowości dorocznej w Lubelskiem[1]. Po uzyskaniu magisterium została zatrudniona jako pracownik naukowy Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego w Poznaniu, zajmując się m.in. pracami nad Polskim Atlasem Etnograficznym[1]. Pracowała kolejno w: Zakładzie Etnografii Instytutu Historii Kultury Materialnej PAN we Wrocławiu (1954-1956)[2], Katedrze Etnografii Ogólnej Uniwersytetu Wrocławskiego (1956-1967[2] i 1968[3]), Pracowni Socjologicznej Instytutu Śląskiego w Opolu (1967)[3] oraz od 1974 r. w Katedrze Etnografii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[3].
Stopień doktorski uzyskała 24 czerwca 1959, na podstawie pracy pt. Budownictwo chłopskie na obszarze woj. lubelskiego w XIX i XX w[2]. habilitowała się 20 marca 1978 na podstawie pracy pt. Pogranicze polsko-niemieckie jako pogranicze etnograficzne[3][4].
W 1979 roku otrzymała stanowisko docenta, w 1985 roku przeszła na wcześniejszą emeryturę.
W latach 1980 - 1985 wraz z zespołem przygotowała publikację Słownik etnologiczny. Terminy ogólne, który został wydany pod jej redakcją w 1987 roku[3][5].
Jej mężem był prof. zw dr hab. Krzysztof Kwaśniewski.
Została pochowana na Cmentarzu Junikowo[6] w Poznaniu.
