![]() | |
Państwo | |
---|---|
Skrót |
IU |
Lider | |
Data założenia | |
Adres siedziby |
Olimpo, 35. 28043 Madryt |
Ideologia polityczna | |
Poglądy gospodarcze | |
Liczba członków |
70 tys. |
Grupa w Parlamencie Europejskim |
Europejska Partia Lewicy, |
Młodzieżówka |
Jóvenes de IU |
Strona internetowa |
Hiszpania
Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Hiszpanii Ustrój polityczny
Konstytucja
Władza ustawodawcza
Monarcha
Władza wykonawcza
Władza sądownicza
Kontrola państwowa
Finanse
Samorząd terytorialny
Partie polityczne
Wybory
Polityka zagraniczna
|
Zjednoczona Lewica (hiszp. Izquierda Unida, IU) – hiszpańska lewicowa partia polityczna[1][2], będąca pierwotnie koalicją wyborczą zorganizowaną w 1986 roku, na fali protestów przeciwko wejściu Hiszpanii do NATO. Została utworzona przez kilka grup lewicowców, zielonych, lewicowych socjalistów i republikanów, ale zawsze zdominowana przez Komunistyczną Partię Hiszpanii (PCE). W skład IU wchodziła także Partia Humanistyczna, ale ich drogi rozeszły się w 1987 roku.
Po porażce w wyborach 1982 roku przez PCE (spadek ilości oddanych na nią głosów z 10% do 3%), IU powoli odzyskiwała poparcie, osiągając w 1993 roku 9% (1,8 mln głosów) i prawie 11% w 1996 roku. Od 1999 roku natomiast poparcie zaczęło się zmniejszać – tylko 5% w 2000 roku. Podczas tych wyborów IU podpisała porozumienie z PSOE.
Od 1986 do 2001 roku liderem IU był jej sekretarz generalny, Julio Anguita. Od 2001 do 2008 roku był nim Gaspar Llamazares, a od 2008 – Cayo Lara. IU ma największe wpływy w Andaluzji, Madrycie i Asturii, jest tak z powodu silnych w tych rejonach komunistycznych tradycji PCE.
IU nie miała natomiast swojej organizacji partyjnej w Katalonii. Do 1998 roku była nią Inicjatywa dla Zielonych Katalonii (ICV), jednak później zbliżyła się ona w kierunku centrum sceny politycznej i zerwała powiązania z IU. Jednak w Zjednoczonej Socjalistycznej Partii Katalonii (PSUC), miał miejsce rozłam i powstała Zjednoczona Lewica i Alternatywa, która stała się przedstawicielstwem IU na Katalonię.
W wyborach 14 marca 2004 roku, IU startowała w koalicji z ICV. Uzyskali oni razem 1 359 190 głosów (5,3%), co dało im 4 deputowanych w izbie niższej Kortezów.
Wybory | Poparcie | Zmiana punktów procentowych | Mandaty (Kongres Deputowanych) | Zmiana | Mandaty (Senat) | Zmiana |
---|---|---|---|---|---|---|
1986 | 4,6% | - | 7 | - | 0 | - |
1989 | 9,05% | ![]() |
17 | ![]() |
1 | ![]() |
1993 | 9,57% | ![]() |
18 | ![]() |
2 | ![]() |
1996 | 10,52% | ![]() |
21 | ![]() |
? | ? |
2000 | 5,54% | ![]() |
8 | ![]() |
? | ? |
2004 | 5,04% | ![]() |
5 | ![]() |
? | ? |
2008 | 3,84% | ![]() |
2 | ![]() |
? | ? |
2011 | 6,92% | ![]() |
11 | ![]() |
0 | ? |
2011 | 3,68% | ![]() |
2 | ![]() |
0 | 0 |