![]() | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja |
kompozytowa |
Załoga |
0 |
Historia | |
Data oblotu |
2015 |
Dane techniczne | |
Napęd |
silnik spalinowy Limbach L550E |
Wymiary | |
Rozpiętość |
6,0 m |
Długość |
5,5 m |
Wysokość |
1,0 m |
Masa | |
Użyteczna |
50 kg |
Startowa |
200 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
220 km/h |
Prędkość minimalna |
90 km/h |
Pułap |
5000 m |
Zasięg |
120 km |
Promień działania |
50 km |
Długotrwałość lotu |
6-8 h |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Rosja |
Zala 421-20 – rosyjski dron opracowany przez firmę Zala Aero Group.
Prace konstrukcyjne zostały wdrożone w 2008 r. Dron jest ulepszeniem wcześniejszej konstrukcji – Zala 421-09. W nowej maszynie konstruktorzy zadbali o znacznie zwiększenie jego możliwości[1].
Dron został opracowany do długotrwałego monitoringu obiektów znajdujących się w trudnodostępnych miejscach, ochrony granic i instalacji naftowych tj. rurociągi naftowe i gazowe oraz do monitoringu miejsc objętych klęskami żywiołowymi, np. pożarami i powodziami. Dodatkowo może służyć do transportu towarów w trudno dostępne miejsca. Jako wyposażenie może przenosić sprzęt wideo działający w zakresie pasma widzialnego i podczerwieni. W trakcie lotu dron korzysta z nawigacji GPS/GLONASS[2]. Dron może zostać wykorzystany do laserowego wskazywania celów samolotom szturmowym oraz zbierania danych z pola walki w czasie rzeczywistym i przesyłania ich do naziemnych puntów kontrolnych w celu dalszej interpretacji[3].
Ma możliwość przenoszenia 50 kg ładunku użytecznego, z czego 30 kg może być przenoszone w dwóch kontenerach zdolnych do lotu szybowcowego. Po zrzucie z 3000 m kontenery są zdolne do wykonania lotu na odległość 25 km. Oblot konstrukcji został zaplanowany na 2011 r.[4] Testy fabryczne trwały jeszcze w 2012 r.[5] Oblot drona nastąpił prawdopodobnie w 2015 r.[3] Dron był prezentowany publicznie w 2019 r. podczas Międzynarodowego Salonu Lotniczo-Kosmicznego w Żukowskim[6]. Zala 421-20 jest w pełni kompatybilny z innymi konstrukcjami Zala, co co jest możliwe dzięki stworzeniu przez producenta własnego systemu o nazwie ZANET[7].
Zala 421-20 jest zbudowany w układzie górnopłata. Gondola kadłubowa w przedniej części mieści komory na ładunek użyteczny, zakończona jest silnikiem napędzającym pchające śmigło. Jest połączona z płatem o obrysie prostokątnym, które zawiera zbiorniki paliwa. Z płatem połączone są belki ogonowe zakończone statecznikami pionowymi. Statecznik poziomy jest jednoczęściowy, łączy stateczniki pionowe. Podwozie stałe, trójpunktowe z kółkiem przednim[3].