_im_Schnee.jpg)
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1940 |
| Rozformowanie |
1945 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa agresja na Francję agresji na Bałkany atak na Związek Radziecki | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
lądowe |
| Formacja | |
XXXXI Korpus Pancerny (niem. XXXXI. Panzerkorps) – jeden z niemieckich korpusów pancernych, uczestniczył w agresji na Francję oraz w ataku na Związek Radziecki.
Korpus został sformowany 24 lutego 1940 roku na Śląsku, pod nazwą XXXXI[a][1] Korpus Zmotoryzowany. Następnie został przemianowany na XXXXI Korpus Pancerny, do miało miejsce 10 lipca 1942 roku[2]. Korpus uczestniczył w 1940 roku w agresji na Francję a w 1941 roku w agresji na Bałkany oraz ataku na Związek Radziecki, gdzie walczył aż do 1944 roku. Według danych radzieckich w czasie walk przeciw Armii Czerwonej nad rzeką Ługą XXXXI KPanc dowodzony przez gen. Georga Reinhardta stracił 35 czołgów i około 500 zabitych[3]. W lipcu 1944 roku został rozbity w bitwie pod Bobrujskiem. Jednak już w sierpniu został odtworzony i nadal walczył przeciw Armii Czerwonej.
W maju 1945 roku żołnierze XXXXI KPanc. oddali się do niewoli aliantom zachodnim pod Magdeburgiem[4].
Dowódcy
[edytuj | edytuj kod]- gen. Georg-Hans Reinhardt[3]
- gen. wojsk panc. Josef Harpe[5]
- gen. Helmuth Weidling (15.10.1943)
- gen. por. Edmund Hoffmeister (19.06.1944)
- gen. Helmuth Weidling (1.07.1944)
- gen. por. Wend von Wietersheim (10.04.1945)[6]
- gen. por. Rudolf Holste (19.04.1945)[7]
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]Skład 22 czerwca 1941 roku[8]:
Skład 1 lipca 1943 roku[5]:
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Prawidłowy zapis 41 korpusu to XLI, jednak Niemcy stosowali unikalną pisownię w postaci XXXXI.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sawicki 1987 ↓, s. 51.
- ↑ Mitcham 2010 ↓, s. 230.
- ↑ a b Dzieszyński 1986 ↓, s. 18.
- ↑ Mitcham 2010 ↓, s. 226.
- ↑ a b Forczyk 2020 ↓, s. 465.
- ↑ XXXXI [online], lexikon-der-wehrmacht.de [dostęp 2024-04-26].
- ↑ Baxter 2009 ↓, s. 188.
- ↑ Fiszer i Gruszczyński 2009 ↓, s. 45.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ian Baxter: Od odwrotu do klęski. Ostatnie lata Wehrmachtu na froncie wschodnim 1943-1945. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11537-8.
- Ryszard Dzieszyński: Leningrad 1941-1944. Warszawa: 1986. ISBN 83-11-07242-6.
- Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
- Robert Forczyk: Wojna pancerna na froncie wschodnim 1943-1945. Czerwony walec. Łódź: 2020. ISBN 978-83-7731-255-1.
- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Warszawa: 2010. ISBN 978-8311-11725-9.
- Tadeusz Sawicki: Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim. Warszawa: 1987. ISBN 83-01-06556-7.