Wisznuizm (nazywany przez wielu wyznawców waisznawizmem (ew. wajsznawizmem) od oryginalnej nazwy sanskryckiej) – gałąź hinduizmu, w której Wisznu lub jeden z jego awatarów wielbiony jest jako najwyższy Bóg. Najpopularniejszą religią wisznuicką jest krysznaizm.
Wisznuizm zakłada realność istniejącego świata dzieląc go na dwie części: duchową i materialną. Dusze będąc częścią świata duchowego na skutek swoich pragnień znalazły się w świecie materialnym i zostały zmuszone do uznania panujących tu zasad (dostały się pod wpływ iluzorycznej mocy Wisznu – Maji). Konsekwencją tego jest uczestniczenie w cyklu samsary, a więc nieprzerwane doświadczanie narodzin, starości, chorób i śmierci. Sposobem na powrót do świata duchowego jest bhaktijoga.
Innym elementem wisznuizmu jest wiara w wielokrotne inkarnowanie Boga, wg Bhagawad Gity – zawsze w czasach bezbożności, zaniku praworządności i zasad religijnych. Kryszna (awatara Wisznu) mówi w Gicie: „Zawsze, kiedy tylko i gdzie tylko zamierają praktyki religijne, o potomku Bharaty, i zaczyna szerzyć się bezbożność – wtedy zstępuję osobiście.” (Bhagawad Gita, rozdział 4, werset 8).
Dogmaty wisznuickie
Bhagawatam stanowi naturalny komentarz do Wedantasutry i jest najwyższym źródłem zdobywania wiedzy
antarangaśakti dzieli się na sandhiniśakti, samwitśakti i hladiniśakti
bhakti nie jest tylko medytacją czy kultem świątynnym, ale miłosnym oddaniem dla Kryszny przejawionym jako bhadźana (wielbienie) lub sewa (służba) i nie kończy się po osiągnięciu wyzwolenia (moksza). Mokszy nie można osiągnąć bez bhakti.
kulminacją bhaktijogi jest prema – najwyższy etap miłosnego uniesienia wobec Kryszny, a nie wyzwolenie (moksza)
całkowite podporządkowanie (prapatti) jest jednym z podstawowych elementów bhakti
Gowardhanapudźa – obchodzone na początku listopada na pamiątkę podniesienia przez Krysznęwzgórza Gowardana i uchronienia w ten sposób pasterzy przed gniewem Indry i zesłanym przez niego ulewnym deszczem[2]
Rama Nawami – święto obchodzone w marcu, w dniu narodzin Ramaczandry (Ramy), wzoru władcy i rycerza, a także inkarnacji Kryszny
Ratha Jatra (Festiwal Wozów) – najstarszy festiwal i święto religijne na świecie obchodzone w lecie
Radhasztami – święto obchodzone we wrześniu na cześć Radhy – wiecznej towarzyszki Kryszny
Gaura Purnima – marcowe święto obchodzone przez zwolenników Ćajtanji na pamiątkę jego urodzin
↑Góra i jaskinia górska w micie krysznaickim. W: Barbara Grabowska: Kryszna. Z dziejów literatury indyjskiej. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2008, s. 111. ISBN 978-83-235-0553-2.
