Wawrzyniec Korwin lub pełniej Wawrzyniec Korwin Nowotarski[a], łac. Laurentii Corvini Novoforensis, niem. Lorenz Raabe lub Lorenz Rabe, inne formy nazwiska: Wawrzyniec Korwin z Nowego Targu, Wawrzyniec z Nowego Targu, Laurentius Bartholomei De Novo Foro, Laurentius Corvinus Novoforensis (ur. przed 1470 w Środzie Śląskiej, zm. 21 lipca 1527) – humanista, poeta nowołaciński, pedagog, geograf, pisarz miejski, miłośnik filozofii neoplatońskiej, autor podręczników. Twórca dzieła O wersyfikacji.

Wykształcenie

Wawrzyniec Korwin ukończył szkołę parafialną w Środzie Śląskiej, a w semestrze letnim 1484 roku znalazł się na Uniwersytecie Krakowskim, gdzie studiował na wydziale sztuk wyzwolonych. W 1486 roku uzyskał stopień bakałarza, a w 1489 magisterium. W Krakowie spotkał Celtisa i korzystał z dawanych przez niego lekcji poetyki.

Życiorys

Syn miejskiego patrycjusza Bartłomieja z niemieckiej rodziny Rabe. Jego właściwe, pierwotne nazwisko brzmiało: Rabe (Raabe) Wawrzyniec.

Korwin w latach 1489–1494 wykładał, jako extraneus, w Akademii Krakowskiej m.in. astronomię, filozofię, geografię, retorykę, literaturę grecką oraz literaturę rzymską. W 1496[1] lub w 1499[2] roku we Wrocławiu został rektorem gimnazjum św. Elżbiety. W 1494 przybył do Świdnicy, gdzie piastował urząd rektora szkoły parafialnej[1], a od 1495 został również pisarzem miejskim. Pracę na tym stanowisku skończył dwa lata później, wyjeżdżając ze Świdnicy. W ostatnich latach życia był pisarzem miejskim we Wrocławiu[3].

Znajomość z M. Kopernikiem

W Krakowie poznał Mikołaja Kopernika i zarys systemu heliocentrycznego. Na jego zaproszenie w 1506 r. wyjechał do Torunia. Po powrocie do Wrocławia w 1508 roku napisał Wiersz Wawrzyńca Korwina. Żegna w nim ziemię pruską oraz chwali Kopernika, dając poetycki wykład jego teorii na ponad 30 lat przed opublikowaniem O obrotach sfer niebieskich.

Twórczość naukowa i literacka

W pracy naukowej i literackiej pozostawał pod silnym, trwałym wpływem Konrada Celtesa, należał do stowarzyszenia Sodalitas Vistulana. Opracowywał podręczniki humanistycznej poetyki i retoryki, sam uprawiał z zamiłowaniem twórczość poetycką. W roku 1490 objaśnił Bukoliki Wergilego, komentował traktaty filozoficzne Arystotelesa i Boecjusza. W późniejszym okresie przejął się głęboko filozofią neoplatońską. Znał, w niewielkim stopniu, język grecki. Pracował nad opisem świata oraz osobno Śląska. W roku 1496 w Cosmographia dans manuductionem in tabulas Ptholomei zamieścił opis Polski wzorowany na Kronice świata, lecz bardziej precyzyjny i zawierający mniej błędów. W przeciwieństwie do Schedla Prusy wymienia jako dzielnicę Polski. W pracy tej wywodził Sarmatów (utożsamianych z Polakami) od Amazonek. W tej samej publikacji zamieścił dodatkowo patriotyczny wiersz pt. Oda Saficka o Polsce i jej stolicy Krakowie.

W roku 1495 kontynuował prace nad podręcznikiem wersyfikacji łacińskiej. W 1499 został rektorem szkoły parafialnej przy kościele Św. Elżbiety we Wrocławiu, gdzie szerzył humanizm; m.in. zorganizował wystawienie 2 komedii starorzymskich (1500, 1502). W roku 1503 ożenił się z Anną Münsterberg i rozpoczął pracę jako pisarz miejski. W latach 1506–1508 piastował to samo stanowisko w Toruniu. W roku 1508 powrócił do Wrocławia. Zajmował się sprawami publicznymi, politycznymi i kulturalnymi. Od roku 1522 stanął po stronie reformacji i gorliwie ją propagował.

Ważniejsze dzieła i utwory

Listy

Uwagi

  1. Niemiecka nazwa Środy Śląskiej to Neumarkt in Schlesien, co oznacza nowy targ, stąd przydomek „Nowotarski”. Polską nazwę Nowy Targ oraz niemiecką Neumarkt wymienia m.in. śląski pisarz Józef Lompa w książce „Krótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej” wydanej w Głogówku w 1847 roku.

Przypisy

  1. a b Dzieje Świdnicy od początku XIII wieku do 1526 roku. W: Agnieszka Dudzińska, Dobiesław Karst, Stanisław Kotełko, Jadwiga Makota, Wiesław Rośkowicz: Dzieje Świdnicy w datach. Świdnica: Muzeum Dawnego Kupiectwa, 2009, s. 31. ISBN 978-83-927888-4-3. (pol.).
  2. Scheuermann 1994 ↓, s. 265.
  3. Rada miejska. W: Heinrich Schubert: Szkice z historii miasta Świdnicy. Część I. Świdnica: DrukarniaCyfrowa.NET, 2006, s. 144. ISBN 83-60338-73-6. (pol.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne