Warszawska Resursa Kupiecka, właśc. Stowarzyszenie Warszawskich Kupców – stowarzyszenie kupców założone w Warszawie 20 października 1820 w celach wspólnej, godziwej rozrywki i towarzyskich zebrań, na tle muzykalnych produkcyj oraz rozmów o sprawach zawodowych i potocznych.
Stowarzyszenie zostało założone przez podpisanie protokułu przez 12 założycieli, byli to: August Dopler, Wojciech Sommer, Franciszek Kohler, Józef Dyzmański, Henryk Velthusen, Jerzy Kurtz, Józef Gotti, Adrian Stamm, Józef Kohler, Mikołaj Blohm i Jakub Liedtke[1][2][3][4].
Kolejne siedziby Resursy Kupieckiej to:
W 1832 nastąpił rozłam na istniejącą Warszawską Resursę Kupiecką i tzw. Nową Resursę Kupiecką, później przemianowaną na Resursę Obywatelską.
Kolejne siedziby Resursy Obywatelskiej to:
Resursa skupiała nie tylko kupców, ale także inteligencję i bogate mieszczaństwo, organizowała „zabawy, gry umiarkowane, czytanie gazet i książek, bale, koncerty, obiady towarzyskie”. Sale resursy były także wynajmowane, zarówno instytucjom, jak i osobom prywatnym na cele koncertów, spotkań towarzyskich czy bali.