![]() Walentin Rajczew (na dole) i Dżamcyn Dawaadżawan | ||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
174 cm | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
|
Walentin Rajczew (bułg. Валентин Райчев; ur. 20 sierpnia 1958) – bułgarski zapaśnik walczący w stylu wolnym.
W młodości trenował bieg na 60 m, piłkę nożną[1], piłkę ręczną i koszykówkę[2]. W 1969, w wieku 12 lat został zauważony przez Stefana Stojkowa i dołączył do klubu Spartak Sofia[1]. W 1978 został włączony do kadry narodowej[2].
Złoty medalista olimpijski z Moskwy 1980 w kategorii 74 kg.
Wicemistrz świata w 1981. Zdobył srebrny medal na mistrzostwach Europy w 1981 roku.
Po zakończeniu kariery został trenerem młodzieży w klubie Lewski-Spartak (1986), później do igrzysk w 1992 odpowiadał za przygotowanie fizyczne reprezentacji Francji. Następnie wrócił do Bułgarii, gdzie prowadził własną stację benzynową w Kostinbrodzie. Po sprzedaniu stacji został dyrektorem wykonawczym bułgarskiej federacji zapaśniczej[1]. W listopadzie 2012 został trenerem reprezentacji Bułgarii w stylu wolnym[3].
Pokonał z Bartholomäusa Brötznera z Austrii, Riccardo Niccoliniego z Włoch, Otto Steingräbera z NRD, Rajindera Singha z Indii, Ryszarda Ścigalskiego, Pavla Pinigina z ZSRR, Dżamcyna Dawaadżawa z Mongolii i Dana Karabina z Czechosłowacji.