Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Tomasz Jura (ur. 7 lipca 1943 w Andrychowie, zm. 30 marca 2013 w Katowicach) – polski plakacista, rysownik, ilustrator, profesor i pedagog.
Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Grafiki Propagandowej w Katowicach. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1968 roku w Pracowni Projektowania Graficznego u prof. Tadeusza Grabowskiego. Po obronie dyplomu pracował w macierzystej uczelni jako asystent w Pracowni Plakatu. Następnie kierował pracowniami: Wstępnego Projektowania Graficznego, Projektowania Foto Filmowego, Fotograficzną, Projektowania Graficznego, Ilustracji i Rysunku Użytkowego. W latach 1981–2005 kierował Katedrą Projektowania Graficznego. W latach 1982–1985 pełnił funkcję dziekana uczelni[1]. Tytuł profesora zwyczajnego otrzymał w 1990 roku[2].
Zajmował się projektowaniem graficznym, plakatem, satyrą, grafiką książkową, prasową i artystyczną. Autor ponad 250 plakatów, 160 grafik oraz ok. 2000 rysunków satyrycznych[3]. Przedstawiciel śląskiej szkoły plakatu[4]. Swoje prace wystawiał w kraju i za granicą m.in. w Biennale Plakatu Polskiego w Katowicach, Międzynarodowym Biennale Plakatu w Warszawie, Biennale Grafiki w Krakowie, Triennale Rysunku we Wrocławiu, Światowej Wystawie Grafiki CCAIC w San Francisco, XYLON we Freiburgu, Europahaus w Wiedniu. Brał także udział w wystawach satyry w Polsce i za granicą[1].
Był pomysłodawcą i współorganizatorem publicznej obrony prac dyplomowych absolwentów katowickiej ASP, Ogólnopolskiego Przeglądu Grafiki Użytkowej Studentów Wyższych Uczelni AGRAFA, cyklu „Wykłady – Spotkania Autorskie”, organizatorem „Galerii ASP” i opiekunem Studenckiej Galerii „Na schodach”. Był wiceprezesem Zarządu Okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków w Katowicach oraz Stowarzyszenia Polskich Artystów Karykaturzystów w Warszawie[1].
Współpracował z czasopismami: „Ty i Ja”, „Szpilki”, „Playboy”, „Tak i Nie”, „Polityka”, „Nie”, „Panorama”, „Sport”, „Das Magazin” oraz z TVP Katowice.
W 1979 roku wydał książkę pt. „Ona”[5], wydanie kolejnej pt. „Ona 2" zostało wstrzymane przez cenzurę[3].
Zdobył ok. 100 nagród za twórczość plastyczną. Był nagrodzony także za działalność pedagogiczną i organizatorską.