![]() Samolot TB-3 z podwieszoną tankietką T-27 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Konstruktor | |
Typ |
ciężki samolot bombowy |
Konstrukcja |
metalowa |
Załoga |
4–5 osób |
Historia | |
Data oblotu |
22 grudnia 1930 |
Lata produkcji |
1931–1937 |
Wycofanie ze służby |
1946 |
Dane techniczne | |
Napęd |
4 x silniki rzędowe: M-17F, AM-34R, AM-34FRN, AM-34RN, AM-34FRNW |
Moc |
4 × 526 – 883 kW |
Wymiary | |
Rozpiętość |
40,50 m |
Długość |
24,20 m |
Wysokość |
8,5 m |
Powierzchnia nośna |
234,5 m² |
Masa | |
Własna |
11 900 kg |
Startowa |
18 100 kg (19 300 kg maksymalna) |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
185 km/h |
Pułap |
3900 m |
Zasięg |
3120 km |
Rozbieg |
300 m |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
Strzeleckie: 6 karabinów maszynowych kal. 7,62 mm Bombowe: do 5800 kg bomb , dwa samoloty I-16 SPB z bombami 2 x 250kg (tylko w wersji SPB) | |
Użytkownicy | |
ZSRR, Chiny | |
Rzuty | |
![]() |
TB-3 (ros. Tяжелый Бомбардировщик – ciężki bombowiec) – radziecki ciężki samolot bombowy z okresu przed II wojną światową. Znany też był pod oznaczeniem cywilnym – ANT-6. Jego konstruktorem był Andriej Tupolew.
Oblatany 22 grudnia 1930 roku przez M. M. Gromowa samolot był pierwszym na świecie czterosilnikowym, jednopłatowym bombowcem o całkowicie metalowej konstrukcji. Samoloty pierwszej serii używały silników M-17F o mocy 500/715 KM; późniejsze wersje wyposażano w silniki М-34 i М-34R, a od 1936 roku 900-konne silniki biura konstrukcyjnego Mikulina М-34FRN[1]. Samolot ustanowił kilka rekordów świata, m.in. przelotu na dużej wysokości z ładunkami 5, 10 i 12 t. Produkcja seryjna samolotu wynosiła do 3 sztuk dziennie, dzięki czemu w krótkim czasie wyprodukowano 818 maszyn[2].