Gatunek |
psychologiczny |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery |
18 kwietnia 1972 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
95 minut |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Olgierd Czerniewicz |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia |
Jan Grandys |
Kostiumy |
Alicja Wasilewska |
Montaż |
Krzysztof Osiecki |
Wytwórnia | |
Dystrybucja |
Szerokiej drogi, kochanie – polski film psychologiczny z 1971 roku w reżyserii Andrzeja Jerzego Piotrowskiego.
Polska premiera odbyła się w podwójnym pokazie z reportażem „Ich miłość” Romana Wionczka z 1971 roku[1].
Doktor Jaroń jedzie z kochanką Zuzanną nad morze. Awaria samochodu zmusza ich do zatrzymania w warsztacie. Właściciel, inżynier Maćkowski, zaprasza ich do siebie na nocleg. Poza nimi są dziennikarz Mucha i młodziutka Gabrysia, rzekomo siostrzenica gospodarza. Radio nadaje komunikat, w którym żona Jaronia wzywa go do natychmiastowego powrotu. Zuzanna spędza noc z mechanikiem Jankiem. Inżynier znika i zabiera ze sobą tajemniczą żółtą walizkę. Rankiem odjeżdża też Jaroń i Zuzanna z dziennikarzem.