gromada | |||
1954–1973 | |||
![]() | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
5 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
|
Swobnica – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Swobnica z siedzibą GRN w Swobnicy utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie gryfińskim w woj. szczecińskim na mocy uchwały nr V/44/54 WRN w Szczecinie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Baniewice, Dłusko Gryfińskie i Swobnica ze zniesionej gminy Swobnica w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 13 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1958 do gromady Swobnica włączono miejscowości Górnowo i Dłusko Leśne ze zniesionej gromady Piaseczno w tymże powiecie[8].
1 stycznia 1972 do gromady Swobnica włączono obszar zniesionej gromady Strzelczyn w tymże powiecie[9].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10]. 1 stycznia 1973 w powiecie gryfińskim reaktywowano gminę Swobnica[11] (zniesioną ponownie 2 lipca 1976[12]).