Stop Wooda – niskotopliwy stop metali (topi się już w temperaturze 66,5 °C), srebrzystoszary, drobnoziarnisty, składający się z bizmutu, kadmu, ołowiu i cyny. Został otrzymany przez amerykańskiego dentystę Barnabasa Wooda i miał zastosowanie w stomatologii[1].
Stop ten zazwyczaj jest stosowany[potrzebny przypis]:
Zazwyczaj stop Wooda zawiera następujące proporcje metali[2]:
Zmiana proporcji poszczególnych metali w stopie ma znaczny wpływ na jego temperaturę topnienia[3].
Najniższą temperaturę topnienia (66,5 °C) ma stop zawierający dokładnie[4][5]:
Stop o takim składzie ma gęstość 9,7 g/cm³. Stop Wooda wykazuje inwersję rozszerzalności termicznej, to znaczy w pewnym zakresie kurczy się wraz ze wzrostem temperatury[5].
Stanisław Lem w opowiadaniu Przyjaciel wprowadza wątek użycia stopu Wooda jako niskotopliwego lutu. Przegrzanie spoiwa powoduje awarię komputera, będącego antagonistą głównego bohatera utworu.