Sonny Stitt (1976) | |
Imię i nazwisko |
Edward Boatner Stitt |
---|---|
Pseudonim |
Sonny |
Data i miejsce urodzenia |
2 lutego 1924 |
Data i miejsce śmierci |
22 lipca 1982 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
muzyk |
Powiązania |
Charlie Parker, Miles Davis, Billy Eckstine, Gene Ammons, Johnny Griffin |
Strona internetowa |
Edward „Sonny” Stitt (ur. 2 lutego 1924 w Bostonie, zm. 22 lipca 1982 w Waszyngtonie)[1] – amerykański saksofonista jazzowy.
Sonny Stitt był synem nauczyciela muzyki i bratem wirtuoza fortepianu. Początkowo uczył się grać na pianinie, później na klarnecie, wreszcie pod wpływem gry Charliego Parkera zaczął grać na saksofonie[2].
Współpracował z wieloma muzykami, do których należą m.in. Dizzy Gillespie, Bud Powell, J.J. Johnson, Oscar Peterson, a także inni saksofoniści, tacy jak Sonny Rollins, Dexter Gordon, Eddie „Lockjaw” Davis i Gene Ammons[2]. Z tym ostatnim staczał często pojedynki muzyczne, które pomogły w zdobyciu rozgłosu przez Ammonsa[3]. W latach 50. eksperymentował z jazzem kubańskim, co zaowocowało nagraniami wykonanymi dla Verve Records wraz z Thadem Jonesem i Chickiem Coreą[2].
W latach 60. koncertował również z Milesem Davisem, jednak z powodu narkotyków Miles przerwał z nim współpracę. W związku z zarzutami używania i posiadania narkotyków Stitt trafił na krótki czas do więzienia, a do jazzu wrócił po kuracji odwykowej[2].
Sonny Stitt był jednym z pierwszych muzyków eksperymentujących z elektrycznie wzmacnianym saksofonem (varitone). Próby takie przeprowadzał już w 1966[4].
Zmarł w 1982 na zawał serca[2].
Z Genem Ammonsem
Z Miltem Jacksonem
Z Zimbo Trio