Sonet 25 (Niech ten, któremu jego gwiazda sprzyja[1]) – jeden z cyklu sonetów autorstwa Williama Shakespeare’a.
W sonecie tym podmiot liryczny stwierdza, iż mimo tego, że nie ma zbyt wiele szczęścia, cieszy go, że może podziwać młodzieńca.
W utworze występuje ciąg aliteracji na [f][2]: favor, fortune, favorites, fair, frown, famousèd, fight, foiled, forgot.