Shelter from the Storm
Wykonawca utworu
z albumu Blood on the Tracks
Bob Dylan
Wydany

17 stycznia 1975

Nagrywany

17 września 1974

Gatunek

folk rock

Długość

4:59

Twórca

Bob Dylan

Producent

Bob Dylan

Wydawnictwo

Columbia Records

Shelter from the Stormpiosenka skomponowana przez Boba Dylana, nagrana przez niego we wrześniu 1974 r., wydana na albumie Blood on the Tracks w styczniu 1975 r.

Historia i charakter utworu

[edytuj | edytuj kod]

Utwór ten został nagrany w Columbia A&R Studios w Nowym Jorku dnia 17 września 1974 r. Była to druga sesja nagraniowa albumu Blood on the Tracks. Zarówno na próbnym tłoczeniu jak i ostatecznym albumie ukazała się 3 wersja z tej sesji.

Ten prosty w warstwie muzycznej utwór, oparty na trzech akordach, znakomicie sprawdzał się na koncertach. Opowiada o mężczyźnie dokonującym psychicznej wiwisekcji na sobie, o otaczającym go świecie pełnym niebezpieczeństw i o jego utraconej miłości. Narrator znalazł kiedyś schronienie, ale uległo ono zniszczeniu, jak wszystko, co się liczy. Dylan ukazuje przed słuchaczem fantastyczny pejzaż pochodzący być może z obrazu Botticellego – „Narodziny Wenus”. Uplastycznia wizję używając archaicznego, niemal biblijnego języka. Właściwie przez całą piosenkę przewijają się chrześcijańskie symbole. Jednym z nich jest wysoce wyidealizowana kobieta zdejmująca cierniową koronę, która przynosi bezpieczeństwo i ciepło, ale również i „zbawienie”, co narrator bierze jako oczywistość, coś co mu się należy, i zapoczątkowuje to jego upadek, w wyniku czego jego dusza staje się przedmiotem targów. Jednak cały utwór kończy się optymistycznie, co jest podkreślone nawet sposobem śpiewania[1].

Dylan stosunkowo szybko odszedł od minimalistycznej prostoty oryginalnego nagrania i na koncertach kreował nieraz bardzo rozbudowane aranżacje, czasem nadzwyczaj trafione, czasem zupełnie nietrafne[1]. Bardzo dynamiczna, zelektryfikowana wersja z gitarą slide została zarejestrowana na albumie Hard Rain, który dokumentuje drugą część Rolling Thunder Revue z 1976 r. Bardzo rozbudowana i dość popowa aranżacja tej piosenki podczas koncertów w 1978 r. okazała się zupełnie chybiona, co można usłyszeć na albumie Bob Dylan at Budokan[2]. Po tym nieudanym artystycznie tournée Dylan na kilka lat przestał wykonywać tę piosenkę na koncertach i powrócił do niej dopiero w 1984 r., prezentując ją w bardzo rockowej wersji. Od tego czasu wykonuje piosenkę zasadniczo podczas każdej tury koncertowej, nawet w rytmie reggae.

Wersja piosenki wykorzystana na filmie „Jerry Maguire” była do tego czasu nieznana, jednak na pewno jest to któraś z wersji nagranych 17 września.

W 2001 r. Dylan po raz pierwszy zezwolił na wykorzystanie reklamowe piosenki w radiu. Została ona użyta dla wsparcia akcji World Wildlife Fund - organizacji ratującej zwierzęta[2]. Dylan tak to skomentował: „Na początku zwierzęta były jedynymi, które lubiły moja muzykę. Teraz im to zwracam”.

Muzycy

[edytuj | edytuj kod]
Sesja 2

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
Albumy

Wykonania piosenki przez innych artystów

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Trager 2004 ↓, s. 554.
  2. a b Trager 2004 ↓, s. 555.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]