 Sendai w 1924-1925 r. | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
16 lutego 1922 |
| Wodowanie |
24 października 1923 |
 Dai-Nippon Teikoku Kaigun
| |
| Wejście do służby |
29 kwietnia 1924 |
| Wycofanie ze służby |
3 listopada 1943 |
| Los okrętu |
zatopiony podczas bitwy w Zatoce Cesarzowej Augusty przez krążowniki US Navy |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
5195 t |
| Długość |
152,4 m |
| Szerokość |
14,2 m |
| Zanurzenie |
4,9 m |
| Napęd | |
| cztery turbiny o łącznej mocy 90 000 KM 10 kotłów Kampona | |
| Prędkość |
35,3 węzłów (65 km/h) |
| Zasięg |
5000 mil morskich (9000 km) przy prędkości 14 węzłów (26 km/h) |
| Uzbrojenie | |
| 7 dział 140 mm (7x1) 2 działka przeciwlotnicze 80 mm 8 wyrzutni torpedowych 610 mm 48 min morskich | |
| Opancerzenie | |
| burtowy pas pancerny: 64 mm pokład: 29 mm | |
| Wyposażenie lotnicze | |
| 1 wodnosamolot | |
| Załoga |
452 osoby |
Sendai (jap. 川内) był lekkim krążownikiem typu Sendai należącym do Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej. Jego nazwa pochodzi od rzeki w południowej części Kiusiu.
Wyporność okrętu wynosiła 5195 t, a jego długość 152,4 m. „Sendai” mógł rozwinąć prędkość do 35,3 węzła (65 km/h). Mógł przenosić jeden wodnosamolot, a jego uzbrojenie składało się z siedmiu dział 140 mm w jednolufowych wieżach. Jednostki tego typu były najczęściej wykorzystywane w roli okrętów flagowych flotylli niszczycieli.
