Polska |
|
---|---|
Słowacja |
|
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
1448 m n.p.m. |
Data otwarcia |
1936 |
Właściciel | |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°08′00,50″N 20°00′44,63″E/49,133472 20,012397 |
Schronisko Nedobrego, także Schronisko Krywańskie (słow. Nedobrého chata, Krivánska chata) – nieistniejące schronisko stojące dawniej w słowackich Tatrach Wysokich.
Schronisko powstało na przełomie lat 1935/1936 z inicjatywy Gustáva Nedobrego, słowackiego taternika i współzałożyciela Słowackiego Towarzystwa Wspinaczkowego JAMES. Chata stanęła na wschodnim brzegu Jamskiego Stawu w bezpośrednim sąsiedztwie Magistrali Tatrzańskiej (odcinek Szczyrbskie Jezioro – Trzy Źródła). Ze względu na bliskość Krywania, a także na fakt, że Jamski Staw od 1936 nosił nazwę Krivánske pleso, samo schronisko było też nazywane Krywańskim.
Chata wybudowane przez Nedobrego miała dwa piętra, w których mieściło się 10 izb. Nocleg w schronisku mogło znaleźć nawet 60 osób. Dodatkowo Nedobrý doprowadził do budynku drogę jezdną. W czasie wojny schronisko wykorzystywano jako pensjonat dla dzieci z zagrożonych niemieckich miast. Działania te przeprowadzano w ramach akcji Kinderlandverschickung (KLV), która zakładała przeniesienie na czas działań wojennych dzieci (niekiedy wraz z matkami) na tereny mniej zurbanizowane. Za przygotowanie takich wyjazdów odpowiedzialne było Hitlerjugend, którą to organizację obwinia się także o zaprószenie ognia na terenie schroniska. Budynek spłonął w lutym 1943 roku.
Z pobliskiego rozdroża przy Jamskim Stawie rozchodzą się obecnie następujące szlaki.