Rufin Piotrowski
Ilustracja
Data urodzenia

28 stycznia 1806

Data i miejsce śmierci

20 lipca 1872
Tarnów

Miejsce spoczynku

Stary Cmentarz w Tarnowie

Narodowość

polska

Rufin Piotrowski (ur. 28 stycznia 1806 w Malinie, zm. 20 lipca 1872 w Błoniu koło Tarnowa) – polski działacz polityczny, uczestnik powstania listopadowego, emigrant, emisariusz, pamiętnikarz.

Grobowiec Rufina Piotrowskiego (przed 1936)

Życiorys

syn Józefa i Agnieszki z domu Zakusiło, wywodzących się z drobnej szlachty. W czasie powstania listopadowego służył pod rozkazami gen. Józefa Dwernickiego; walczył w bitwie pod Ostrołęką i w obronie Warszawy. Po upadku powstania wyemigrował do Francji. W latach 1833-1835 był członkiem Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. Od 1843, po wysłaniu go jako emisariusza do ojczyzny, organizował konspirację w Kamieńcu Podolskim. Został schwytany, skazany i osadzony w więzieniu w Kijowie, a następnie skazano go na katorgę pod Omskiem. W 1846 uciekł przez Solikamsk i Wielki Ustiug do Archangielska, skąd przedostał się do Petersburga, następnie do Rygi, gdzie opuścił Rosję docierając przez Królewiec do Francji.

Od 1851 wykładał w polskiej szkole batiniolskiej w Paryżu. W czasie wojny krymskiej w 1853 r. z ramienia A. J. Czartoryskiego formował pułk kozaków sułtańskich w Turcji.

W 1867 powrócił do kraju. Napisał Pamiętniki z pobytu na Syberyi (tomy 1-3 wydane w latach 1860-1861 nakładem Księgarni Jana Konstantego Żupańskiego, 1860), które zostały przetłumaczone na wiele języków.

Został pochowany na Starym Cmentarzu w Tarnowie.

Nekrolog Głos Polski. 1872, nr 7 (15 sierpnia)

Publikacje

Inne polskie i obcojęzyczne publikacje Pamiętników z pobytu na Syberyi:

Bibliografia

Linki zewnętrzne