![]() | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Narodowość |
polska |
Rufin Piotrowski (ur. 28 stycznia 1806 w Malinie, zm. 20 lipca 1872 w Błoniu koło Tarnowa) – polski działacz polityczny, uczestnik powstania listopadowego, emigrant, emisariusz, pamiętnikarz.
syn Józefa i Agnieszki z domu Zakusiło, wywodzących się z drobnej szlachty. W czasie powstania listopadowego służył pod rozkazami gen. Józefa Dwernickiego; walczył w bitwie pod Ostrołęką i w obronie Warszawy. Po upadku powstania wyemigrował do Francji. W latach 1833-1835 był członkiem Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. Od 1843, po wysłaniu go jako emisariusza do ojczyzny, organizował konspirację w Kamieńcu Podolskim. Został schwytany, skazany i osadzony w więzieniu w Kijowie, a następnie skazano go na katorgę pod Omskiem. W 1846 uciekł przez Solikamsk i Wielki Ustiug do Archangielska, skąd przedostał się do Petersburga, następnie do Rygi, gdzie opuścił Rosję docierając przez Królewiec do Francji.
Od 1851 wykładał w polskiej szkole batiniolskiej w Paryżu. W czasie wojny krymskiej w 1853 r. z ramienia A. J. Czartoryskiego formował pułk kozaków sułtańskich w Turcji.
W 1867 powrócił do kraju. Napisał Pamiętniki z pobytu na Syberyi (tomy 1-3 wydane w latach 1860-1861 nakładem Księgarni Jana Konstantego Żupańskiego, 1860), które zostały przetłumaczone na wiele języków.
Został pochowany na Starym Cmentarzu w Tarnowie.
Inne polskie i obcojęzyczne publikacje Pamiętników z pobytu na Syberyi: