Fantasy – gatunek literacki lub filmowy używający magicznych i innych nadprzyrodzonych form, motywów, jako pierwszorzędnego składnika fabuły, myśli przewodniej, czasu, miejsca akcji, postaci i okoliczności zdarzeń.
Fantasy – gatunek literacki lub filmowy używający magicznych i innych nadprzyrodzonych form, motywów, jako pierwszorzędnego składnika fabuły, myśli przewodniej, czasu, miejsca akcji, postaci i okoliczności zdarzeń.
Rozwój quenyi przebiega od etapu prajęzyka wspólnego dla wszystkich języków elfów ze stworzonej przez Tolkiena mitologii Śródziemia do etapu osadzonego w czasie akcji Władcy Pierścieni. Quenya cechuje się złożoną morfologią, zawierającą zarówno cechy fleksyjne, jak i aglutynacyjne. W dużej mierze opiera się na wykorzystaniu zrostków; używa także przegłosu. W quenyi występuje bogata deklinacja i syntetyczna koniugacja. Liczba przypadków zmieniała się w ciągu tworzenia quenyi przez Tolkiena. Słownictwo było tworzone niezależnie od słownictwa znanych autorowi języków naturalnych – było raczej związane ze słownictwem innych języków Śródziemia.
Jak sam Tolkien podkreślał, to Śródziemie zostało powołane do życia, by uzasadnić ewolucję i „ożywić” język quenejski.
Dante i Wergiliusz w Piekle, obraz Eugène'a Delacroix z 1822 roku, nawiązujący do treści poematu Boska komedia autorstwa Dantego Alighieri.
Gandalf – postać ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia, jeden z głównych bohaterów powieści Hobbit, czyli tam i z powrotem i Władca Pierścieni. Jest czarodziejem, jednym z Istarich, którzy przybyli do Śródziemia w Trzeciej Erze.
Gandalf był jednym z Majarów o imieniu Olórin. Uchodził za najmądrzejszego wśród Majarów mieszkających w Amanie, przebywał często w Lórien, wiele wędrował i nierzadko odwiedzał dom Nienny – od niej to nauczył się cierpliwości, spokoju oraz umiłowania dla wszystkich istot zamieszkujących Ardę. Olórin bardzo kochał Quendich, także tych przebywających w Śródziemiu. Przebywał wśród nich w postaci niewidzialnej lub przybierał postaci jednego z nich, dzięki temu Pierworodni nie wiedzieli, skąd pochodzą wizje oraz pomysły, które do nich wtedy przychodziły.
Na naradzie Valarów jego kandydaturę do udania się do Śródziemia zgłosił sam Manwë, a poparła go Varda. Olórin uważał się za zbyt słabego do takiego zadania, bał się także Saurona. To tylko utwierdziło Manwëgo w jego postanowieniu.
Rivendell przedstawiono w filmach animowanych Ralpha Bakshiego (Władca Pierścieni), Arthura Rankina Jr. i Jules’a Bassa (Hobbit, Powrót Króla) oraz w filmowych trylogiach Petera Jacksona Władcy Pierścieni i Hobbicie. Liczne doń nawiązania występują w różnorodnych formach: jego nazwa jest nadawana utworom muzycznym i literackim, przedsięwzięciom i wydarzeniom, a także przedsiębiorstwom; jest tematem utworów zarówno fanowskich, jak i profesjonalnych, pojawia się także w grach komputerowych.
Nazwa Rivendell jest angielską kalką sindarińskiego Imladris, co tłumaczy się na polski jako Głęboka Dolina w Rozpadlinie Gór. Oryginalnie w westronie, tłumaczonym na angielski, nazwa tego miejsca brzmiała Karningul, co znaczy Wcięta dolina lub Wyrąbana dolina.
Rivendell zwane było także Ostatnim Przyjaznym Domem (w angielskim oryginale – The Last Homely House) i Ostatnim Przyjaznym Domem na wschód od Morza (The Last Homely House East of the Sea). W Hobbicie zostało także nazwane Pierwszym Przyjaznym Domem, kiedy Bilbo i Gandalf wracali po pokonaniu Smauga. W przekładzie Jerzego Łozińskiego Rivendell występuje jako Tajar.
Powieść zdobyła Nagrodę czytelników miesięcznika „Sfinks” w kategorii Najlepsza Powieść Roku (2001) oraz nominację do Nagrody im. Janusza A. Zajdla dla Najlepszej Powieści Roku (2001).
Powieść rozpoczyna list kronikarza C.Zerizesa do Pierwszej Namiestniczki Najwyższego Sędziego Trybunału Imperialnego w Grombie N.R.M.Wereny. Kronikarz wyjaśnia w nim, że po dwóch latach jakie dała mu Namiestniczka na zebranie jak największej ilości danych dotyczących życia „wiadomej Osoby”, dostarcza jej wszystkie materiały które zgromadził.
Akcja I tomu rozpoczyna się na Ziemi w czasach bliskich współczesnym. Główny bohater – żołnierz II wojny światowej Simon Tregarth na skutek niepomyślnych zdarzeń ucieka przed ścigającymi go zabójcami. Ratunkiem dla niego okazuje się Niebezpieczny Tron, niezwykły magiczny menhir, który według osoby będącej strażnikiem jego sekretu "...przenosi do takiego świata, w jakim dana osoba będzie czuła się dobrze...". Niebezpieczny Tron jest Bramą pomiędzy światami, która prowadzi Simona Tregartha do świata Starej Rasy – świata ogarniętego wojną. Staje on do walki w obronie swojego nowego narodu, przeżywając historie, które w swoim poprzednim życiu nazwałby baśniowymi.
Fabuła książek ukazuje nam świat, w którym niektórzy ludzie obdarzeni są zdolnościami magicznymi, zaś zamieszkujące go rasy ludzkie (narody) znajdują się na etapie rozwoju przypominającym europejskie średniowiecze. Najbardziej rozwinięta z ras – Stara Rasa – powoli chyli się ku upadkowi, na skutek nieustannej wojny prowadzonej ze swoimi sąsiadami, jak również z powodu "wieku swojej krwi".
|