_Suse_Byk_(1885%E2%80%931940).jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Paul Graener (ur. 11 stycznia 1872 w Berlinie, zm. 13 listopada 1944 w Salzburgu[1][2]) – niemiecki kompozytor i dyrygent.
Uczęszczał do konserwatorium Veita w Berlinie, gdzie jego nauczycielem był Albert Becker[1][2]. Przerwał jednak studia i działał jako dyrygent w Berlinie, Królewcu i Bremie[1]. W 1896 roku wyjechał do Londynu, gdzie działał jako dyrygent Theatre Royal Haymarket, a w latach 1897–1902 był wykładowcą Królewskiej Akademii Muzycznej[1][2]. W 1908 roku został wykładowcą kompozycji w wiedeńskim Neues Konservatorium, następnie od 1910 do 1913 roku był dyrektorem Mozarteum w Salzburgu[1][2]. W następnych latach działał jako dyrygent w Berlinie, Lipsku, Dreźnie i Monachium[1].
W 1920 roku został przyjęty na członka Preußische Akademie der Künste[1]. Od 1920 do 1924 roku wykładał kompozycję w konserwatorium w Lipsku[1][2]. W latach 1930–1933 był dyrektorem berlińskiego konserwatorium Sterna, a w latach 1933–1941 wiceprzewodniczącym i kierownikiem działu kompozycji Reichsmusikkammer[1][2].
Był reprezentantem późnoromantycznej muzyki niemieckiej, w jego twórczości widoczny jest wpływ Richarda Straussa, Maxa Regera i Hansa Pfitznera[1]. Jako jeden z nielicznych kompozytorów niemieckich sięgał po elementy impresjonizmu[1]. W swoich pieśniach kontynuował tradycję liryki romantycznej[1], wykorzystywał też melodie ludowe[2]. W operze Friedemann Bach posłużył się archaizacją i cytatami muzycznymi z dzieł W.F. Bacha[1].
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
