Patryk Pleskot
Ilustracja
Patryk Pleskot (2022)
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

19 marca 1980
Otwock

doktor habilitowany nauk społecznych
Specjalność: politologia, historia najnowsza
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski, École des hautes études en sciences sociales

Doktorat

2007 – historia
UW, EHESS

Habilitacja

2015 – politologia
Instytut Studiów Politycznych PAN

Aktywność zawodowa
Instytucja

Instytut Pamięci Narodowej

Stanowisko

naczelnik

Uczelnia

Uniwersytet Rzeszowski

Stanowisko

profesor uczelni

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości

Patryk Pleskot (ur. 19 marca 1980 w Otwocku[1]) – polski historyk i politolog, doktor habilitowany nauk społecznych, profesor Uniwersytetu Rzeszowskiego, naczelnik w Instytucie Pamięci Narodowej.

Życiorys

Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego i École des hautes études en sciences sociales w Paryżu. Studiował także na uniwersytecie w Nancy. Stypendysta Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, Ministerstwa Edukacji Narodowej oraz rządu Republiki Francuskiej. W 2007 uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie historii na podstawie pracy Związki polskich humanistów-badaczy z humanistyką francuską w latach 1945–1989 (promotorzy: Marcin Kula i Jacques Revel[2]). W 2013 przebywał w charakterze visiting fellow na University of Western Sydney w Australii. W latach 2013–2015 afiliowany przy Ośrodku Badań nad Migracjami Uniwersytetu Warszawskiego. W 2015 decyzją Rady Instytutu Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk społecznych w zakresie politologii (Kłopotliwa panna „S”. Postawy polityczne Zachodu wobec „Solidarności” na tle stosunków z PRL (1980–1989))[3].

Wykładowca historii XIX i XX wieku w Szkole Wyższej Przymierza Rodzin w Warszawie i varsavianistyki w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2007 pracownik Centrali / Oddziałowego Biura Badań Historycznych IPN w Warszawie, od 2023 r. naczelnik biura. W latach 2015-2021 zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego/uczelni w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Oświęcimiu. Kierownik Zakładu Pamięci o Zagładzie i Praw Człowieka w Instytucie Nauk Politycznych im. J. Karskiego PWSZ (2015–2018), Zakładu Myśli Politycznej i Teorii Polityki w Instytucie Nauk Humanistycznych i Społecznych im. J. Karskiego PWSZ (od 2018 r.), członek Senatu uczelni (2016–2020).

Od 2021 zatrudniony na etacie profesora uczelni w Instytucie Nauk o Polityce Uniwersytetu Rzeszowskiego[4]. Od 2023 naczelnik Oddziałowego Biura Badań Historycznych IPN w Warszawie.

Interesuje się m.in. historią i historiografią francuską, historią społeczno-kulturalną i polityczną PRL, badaniami migracyjnymi, epoką „Solidarności”, teoriami stosunków międzynarodowych, badaniami nad pamięcią społeczną, polityką historyczną oraz działalnością służb wywiadowczych i kontrwywiadowczych.

Autor ok. 200 artykułów naukowych, a także autor, współautor lub redaktor blisko 50 książek (w tym ponad 20 monografii naukowych). Publikował m.in. w periodykach „Kwartalnik Historyczny”, „Dzieje Najnowsze”, „Mówią Wieki”, „Acta Poloniae Historica”, „Zeszyty Historyczne” (Paryż), „Pamięć i Sprawiedliwość”, „Wolność i Solidarność”, „Etudes Corses et Méditerranéennes", „Irish Slavonic Studies”, „Central European Political Science Review”, „Central and Eastern European Migration Review”; a także m.in. w pismach „Biuletyn Informacyjny AK”, „Do Rzeczy”, "Pomocnik Historyczny Polityki", "Tygodnik Powszechny”, „Focus Historia”, „wSieci Historii”, „Nowe Państwo”, na portalu „Wirtualna Polska”.

Gość w programach telewizyjnych (m.in. „Warto rozmawiać”, „Pytanie na śniadanie”, „Ex Libris”, „Halo Polonia”), serwisach informacyjnych TV (m.in. „TVP Info”, „Polsat News", „Wiadomości”, „Panorama”), w rozgłośniach radiowych (m.in. „Program II Polskiego Radia”, „Polskie Radio 24”, „Tok FM”, „Radio Dla Ciebie”, „Radio Plus", „Radio Warszawa”, „Radio Kraków”, „France Culture”, australijska rozgłośnia „SBS”); konsultant programów dokumentalnych („TVP Historia”, „Focus TV”) i portalach internetowych (m.in. „Onet”, „Wirtualna Polska”, „interia.pl”, „Natemat.pl”, „Fakt24.pl"). Stały gość programu „Historia na dziś” (Polskie Radio 24).

Członkostwo w kolegiach redakcyjnych i stowarzyszeniach

Nagrody i wyróżnienia

W październiku 2013 r. jego książka Kłopotliwa panna S. Postawy polityczne Zachodu wobec Solidarności na tle stosunków z PRL (1980–1989) została nagrodzona w Konkursie Książka Historyczna Roku organizowanym przez Telewizję Polską, Polskie Radio i Instytut Pamięci Narodowej[5]. W listopadzie 2013 r. ta sama książka otrzymała Nagrodę Klio III stopnia w kategorii „monografia naukowa”[6]. W październiku 2014 r. została nominowana do Nagrody Literackiej i Historycznej Identitas[7] oraz do Nagrody Historycznej im. Kazimierza Moczarskiego[8].

W 2013 r. dwie jego książki: Niewiadomski: zabić prezydenta oraz Cudzoziemcy w Warszawie 1945-1989 były nominowane do nagrody „Najlepsze Varsaviana 2012/2013” (przyznawanej przez Towarzystwo Miłośników Historii i Bibliotekę Główną Województwa Mazowieckiego).

W listopadzie 2015 r. jego książka Miasto śmierci. Pytania o morderstwa polityczne popełnione w Warszawie (1956-1989) otrzymała Nagrodę Klio w kategorii „varsaviana”[9]

W styczniu 2016 r. inna jego książka, Zabić. Mordy polityczne w PRL, trafiła na 1. miejsce najlepiej sprzedających się książek historycznych na stronie empik.com[10].

W 2019 r. dwie jego książki: W cieniu centrali oraz Obrzeża społeczne Warszawy były nominowane do Konkursu im. Hanny Szwankowskiej „Varsaviana 2018/2019”[11]

W maju 2020 jego książka Góry i teczki zdobyła Nagrodę Historyczną Polityki[12]. W czerwcu ta sama książka otrzymała nominację do Nagrody Historycznej m. st. Warszawy im. Kazimierza Moczarskiego[13].

Wielokrotny laureat Nagrody I stopnia Rektora PWSZ w Oświęcimiu od 2016 r., laureat Nagrody Prezesa IPN (2009, 2021, 2022, 2024). Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi w 2019 r.[14], Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości w 2022 r.[15]

Wybrane publikacje

Prace własne

Książki objęte redakcją i opracowania

Filmografia

Udzielał wypowiedzi w seriach i filmach dokumentalnych:

Przypisy

  1. Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 875.
  2. Związki polskich humanistów-badaczy z humanistyką francuską w latach 1945–1989 w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2017-11-19].
  3. Dr hab. Patryk Pleskot, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-11-19].
  4. dr hab. Patryk Pleskot, prof. UR
  5. Książka Historyczna Roku – Książka Historyczna Roku [online], www.ksiazkahistorycznaroku.pl [dostęp 2017-11-19] (pol.).
  6. Nagroda KLIO 2013 / Wydarzenia / Instytut Książki [online], www.instytutksiazki.pl [dostęp 2017-11-19] (pol.).
  7. Nominacje do Nagrody Literackiej i Historycznej | Nagroda Identitas [online], identitas.pl [dostęp 2017-11-19] (pol.).
  8. Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2017-11-19].
  9. Laureaci Nagrody KLIO 2015 | wirtualnywydawca.pl [online], wirtualnywydawca.pl [dostęp 2017-11-19] (pol.).
  10. http://www.empik.com/bestsellery/ksiazki?searchCategory=3136&hideUnavailable=true&qtype=facetForm [dostęp 2016-01-20]
  11. Nagrody varsavianistyczne. Laureaci i nominacje [online] [dostęp 2019-11-27].
  12. Nagrody Historyczne: oto nasi tegoroczni laureaci![dostęp 2020-05-13]
  13. Nagroda Moczarskiego 2020 - nominacje[dostęp 2020-11-03]
  14. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 października 2019 r. o nadaniu odznaczeń [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
  15. Odznaczenia państwowe dla pracowników IPN [online], www.ipn.gov.pl [dostęp 2022-11-27] (pol.).
  16. Portret mordercy. Artysta, który zabił prezydenta, Patryk Pleskot[dostęp 2022-11-22]
  17. [1][dostęp 2023-11-20]
  18. Księża wolności 1914-1981[dostęp 2022-02-18]
  19. [2][dostęp 2023-11-20]

Linki zewnętrzne