Ondrej Nepela (1972)
|
Reprezentacja
|
Czechosłowacja
|
Data i miejsce urodzenia
|
22 stycznia 1951 Bratysława
|
Data i miejsce śmierci
|
2 lutego 1989 Mannheim
|
Wzrost
|
175 cm
|
Konkurencja
|
Soliści
|
Trener
|
Hilda Múdra
|
Klub
|
Slovan Bratislava
|
Zakończenie kariery
|
1973
|
Dorobek medalowy
|
Reprezentacja Czechosłowacja
|
Igrzyska olimpijskie
|
złoto |
Sapporo 1972 |
łyżwiarstwo figurowe (soliści)
|
Mistrzostwa świata
|
złoto |
Lyon 1971 |
soliści
|
złoto |
Calgary 1972 |
soliści
|
złoto |
Bratysława 1973 |
soliści
|
srebro |
Colorado Springs 1969 |
soliści
|
srebro |
Lublana 1970 |
soliści
|
Mistrzostwa Europy
|
złoto |
Garmisch-Partenkirchen 1969 |
soliści
|
złoto |
Leningrad 1970 |
soliści
|
złoto |
Zurych 1971 |
soliści
|
złoto |
Göteborg 1972 |
soliści
|
złoto |
Kolonia 1973 |
soliści
|
brąz |
Bratysława 1966 |
soliści
|
brąz |
Lublana 1967 |
soliści
|
brąz |
Västerås 1968 |
soliści
|
brąz
|
Bratysława 1966
|
soliści
|
|
Odznaczenia
|
|
|
Ondrej Nepela (ur. 22 stycznia 1951 w Bratysławie, zm. 2 lutego 1989 w Mannheim) – słowacki łyżwiarz figurowy reprezentujący Czechosłowację, startujący w konkurencji solistów. Mistrz olimpijski z Sapporo (1972[1], wcześniej uczestnik igrzysk olimpijskich 1964[2], 1968[3]), trzykrotny mistrz świata (1971, 1972, 1973), 5-krotny mistrz Europy (1969–1973) oraz 8-krotny mistrz Czechosłowacji (1965–1969, 1971–1973).
Od 1974 roku Nepela brał udział w rewii łyżwiarskiej Holiday on Ice i był trenerem łyżwiarskim w klubie Mannheimer ERC, gdzie trenował m.in. mistrzynię Europy 1989 – Claudię Leistner[4][5]. Nepela był osobą homoseksualną. Toller Cranston ogłosił w swojej autobiografii, że miał romans z Nepelą podczas mistrzostw świata 1973[5].
Zmarł w wieku 38 lat na skutek powikłań chorobowych w związku z AIDS[5].
Od 1993 roku rozgrywany jest Memoriał Ondreja Nepeli upamiętniający najlepszego czechosłowackiego łyżwiarza w historii tej dyscypliny[5].