14. dnia miesiąca nisan w roku żydowskim 3790 miał zostać skazany Jezus Chrystus. Pierwotnie używano nazwy starożytnej z hebrajskiego, a miesiąca nisan brzmiała Abib, czyli 'kłosy' (Wj 13:4).
Księga Wyjścia powiada: „I rzekł Pan do Mojżesza i Aarona w ziemi egipskiej, mówiąc: Ten miesiąc będzie wam początkiem miesięcy, będzie wam pierwszym miesiącem roku” (12:2)
Literahei – ה. Hei traktowany jest jako fonetyczny początek alfabetu hebrajskiego. Symbolizuje coroczną odnowę świata.
Mazal (Zodiak) Baran – Tale jest alegorią ofiary pesachowej, pierwszej złożonej Bogu przez lud Izraela po jego wybawieniu z ziemi egipskiej. Sam naród żydowski jest alegorycznie przedstawiany jako baranek pośród siedemdziesięciu wilków.
Plemię – Juda, pierwsze spośród plemion Izraela. Juda jest królem. Nazwa ta oznacza werbalne (jako że mowa jest zmysłem miesiąca nisan) złożenie podziękowań. Król rządzi swym ludem mocą słów, jak jest powiedziane „bowiem słowo króla jest jego władzą”. Zgodnie z MisznąRosz haSzana nisan wyznacza „nowy rok dla królów” (1:1).
Zmysł – mowa. Judaizm przypisuje słowom wielką moc – „Życie i śmierć są w mocy języka”, Księga Przysłów (18:21). Tora opisując stworzenie świata pokazuje, że Bóg uczynił to poprzez słowa („I rzekł Bóg”). Rzecz jasna metaforycznie: mowa jest formą tworzenia.
