Matematyczne zasady filozofii naturalnej (łac. Philosophiae naturalis principia mathematica) – dzieło Isaaca Newtona, w którym przedstawił prawo powszechnego ciążenia, a także prawa ruchu leżące u podstaw mechaniki klasycznej. Newton wyprowadził prawa Keplera dla ruchu planet (sformułowane na podstawie obserwacji astronomicznych). Jest uważane za Opus magnum Newtona[1].
Zostało opublikowane 5 lipca 1687.[2] Wydanie angielskie w przekładzie Motte'a nosi tytuł The Mathematical Principles of Natural Philosophy i zostało wydane w Londynie w 1803 roku.
W Principiach Newton używał więcej geometrycznych reprezentacji niż wzorów matematycznych. Mimo że Newton jest uważany za jednego z autorów rachunku całkowego to jednak jest tego niewiele w tej pozycji[3].