Mars One – niedoszły prywatny projekt prowadzony przez holenderskiego przedsiębiorcę Bas Lansdorpa, którego celem miało być ustanowienie stałej kolonii ludzkiej na Marsie[1]. Plan zakładał wysłanie prywatnego satelity komunikacyjnego na orbitę Marsa w 2020 roku, a po kilku kolejnych etapach lądowanie tam czworga ludzi w 2027 roku[2]. Po tym okresie kolejne grupy astronautów miały docierać na Marsa co dwa lata.
Koszt umieszczenia pierwszych czterech astronautów na Marsie wyceniano na około 6 miliardów USD (4,7 mld €). Autorzy projektu zakładali, że koszty da się znacznie obniżyć dzięki temu, że będzie to podróż w jedną stronę. Astronauci mieliby zostać tam do końca życia.
Mars One próbował zapewnić sobie finansowanie poprzez wsparcie sponsorów i inwestorów oraz rozpropagowanie wyprawy programem telewizyjnym, zaś wybór astronautów miał oddać w ręce widzów[3]. Całe przedsięwzięcie miało być największym i najdłuższym reality show w dotychczasowej historii telewizji, trwającym od początku treningu uczestników, poprzez siedmiomiesięczną podróż aż do lądowania na Marsie. Pierwszy etap selekcji uczestników zakończył się w 2013 r. Firma zbankrutowała w 2019 roku[4].
Plany osadnictwa na Marsie były kilkakrotnie zmieniane. Według pierwszej wersji z 2012 r. pierwsi koloniści mieli wylądować na Marsie w 2023 r.[5] Aktualny, pochodzący z marca 2017 r. program misji zakłada pierwsze lądowanie ludzi na Marsie w 2032 r.[6] Według strony internetowej Mars One cały program miał wyglądać następująco[7]:
30 grudnia 2013 spośród 202 586[8] (inne źródła mówią o 2761[9]) zgłoszonych kandydatur wstępnie wybrano 1 058 potencjalnych uczestników ze 107 państw, którzy zakwalifikowali się do drugiej rundy[10]. 55% stanowią mężczyźni, a 45% – kobiety. Większość z nich ma mniej niż 36 lat i jest dobrze wyedukowana. Największa liczba kandydatów pochodzi z USA (301), na dalszych miejscach uplasowały się: Kanada (75), Indie (62), Rosja (52), Australia (43) i Chiny (40). Z Polski wybrano 13 osób[10].
W 2014 i 2015 roku studenci inżynierii na MIT przeprowadzili niezależną ocenę programu i planów wnioski zawierając w raporcie i wykazując nierealność i niemożność realizacji programu[11].
Do końca 2015 roku Mars One nie przeprowadziło żadnych faktycznych działań - nie przeprowadzono treningów, firma nie posiadała instalacji treningowych, a wstępny kontrakt z producentem telewizyjnym Endemol Shine został rozwiązany[12]. Na początku 2019 roku ogłoszono upadłość[4].