 Marie Belloc Lowndes | |
| Imię i nazwisko |
Marie Adelaide Elizabeth Rayner Belloc |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 sierpnia 1868 |
| Data i miejsce śmierci |
14 listopada 1947 |
| Narodowość | |
| Język | |
| Dziedzina sztuki |
biografia, powieść, nowela, opowiadanie, dramat, wspomnienia |
| Ważne dzieła | |
| |
Marie Adelaide Elizabeth Rayner Lowndes (z domu Belloc; ur. 5 sierpnia 1868 w Londynie, zm. 14 listopada 1947 w Eversley Cross) – angielska pisarka francuskiego pochodzenia, starsza siostra Hilaire Belloca.
Trzy napisane przez nią powieści – The Lodger (1913; uważana za jej najważniejsze dzieło), The Story of Ivy (1927) i Letty Lynton (1931) – zaadaptowano na duży ekran. Lowndes zyskała reputację jako pisarka poprzez umiejętne łączenie ekscytujących incydentów z zainteresowaniami psychologicznymi.
Marie Adelaide Elizabeth Rayner Belloc urodziła się 5 sierpnia 1868 w domu przy 11 George Street w centralnej dzielnicy Londynu, Marylebone. Była jedyną córką francuskiego adwokata Louisa Belloca (1830–1872) i angielskiej feministki Bessie Rayner Parkes (1829–1925)[1]. Matka przyszłej pisarki, urodzona w dobrze sytuowanej rodzinie w Birmingham, publikowała wiersze, eseje, wspomnienia oraz książki podróżnicze. Wraz z Barbarą Bodichon była współzałożycielką „Woman’s Journal” i aktywną działaczką na rzecz emancypacji kobiet w Wielkiej Brytanii[1]. Ojciec, Louis Belloc, urodził się we Francji. W 1832 przeprowadził się razem z rodziną do La Celle-Saint-Cloud. Zły stan zdrowia często uniemożliwiał mu w pełni wykonywanie zawodu adwokata[1]. Dziadek Marie Belloc Lowndes ze strony ojca, Jean-Hilaire Belloc, był francuskim malarzem, a jej pradziadek od strony matki, Joseph Priestley, zajmował się filozofią i teologią[2].
Rodzice przyszłej pisarki pobrali się 19 września 1867 w Londynie, po krótkich zaręczynach. Mieszkali w Paryżu, lecz często wracali do La Celle-Saint-Cloud[1]. 27 lipca 1870, w pierwszych dniach trwania wojny francusko-pruskiej, urodziło się im drugie dziecko, Hilaire Belloc[1]. Rodzina na czas konfliktu zbrojnego przeniosła się do Londynu, gdzie mieszkała przy Great College Street[1].
W 1884, w wieku 16 lat, Marie Belloc Lowndes napisała nowelę Pastel, opublikowaną w czasopiśmie katolickim[1]. Cztery lata później poznała Williama Thomasa Steada, który zatrudnił ją w „The Pall Mall Gazette”. Spędzając czas w Paryżu współpracowała przy przewodniku po tamtejszych wystawach[1]. Pisała także do wielu innych czasopism, a połowę wszystkich zarobków wysyłała matce[1]. W 1889, po czterech latach pisania, opublikowała swoją pierwszą książkę – biografię The Life and Letters of Charlotte Elizabeth, Princess Palatine. Jej honorarium wyniosło 16 funtów[1].
W 1894 została członkinią Association of Women Journalists i pozostała zaangażowana w nią, a także i inne organizacje promujące profesjonalne pisarki przez całą swoją karierę, w tym w Women Writer’s Suffrage League[1]. W 1911 na łamach amerykańskiego magazynu „McClure’s” ukazała się nowela The Lodger. Otrzymawszy propozycję napisania cyklu opowiadań dla „The Daily Telegraph”, w wyniku problemów finansowych, pożyczyła od brata, ku niezadowoleniu męża, pieniądze i rozszerzyła historię wspomnianej noweli do powieści. Lekko zredagowane, jednotomowe wydanie The Lodger zostało opublikowane przez Methuen Publishing w 1913. Mimo iż powieść otrzymała niezadowalające recenzje, wyniki sprzedaży okazały się sukcesem[1].
22 listopada 1916 Lowndes, wraz z kilkoma innymi sufrażystkami, podpisała się pod listem skierowanym do redakcji „The Timesa”, w którym domagano się, aby nadchodzące zmiany w brytyjskim elektoracie obejmowały również reformy dotyczące kobiet[1].
Do śmierci w 1947 Lowndes napisała ponad czterdzieści powieści – głównie dobrze nakreślonych kryminałów, okazjonalnie opartych na prawdziwych zbrodniach[3]. Sama Lowndes była urażona faktem, iż uważano ją za autorkę kryminałów[4]. Jej najsłynniejszą powieścią był The Lodger (1913), oparty na zbrodniach seryjnego mordercy Kuby Rozpruwacza[2][5][6]. Prócz licznych adaptacji filmowych wspomnianej powieści[2][6], powstała również teatralna wersja pod tytułem Who Is He?, przygotowana przez Horace’a Annesleya Vachella w 1916[5][7].
Jej ostatnia książka – The Young Hilaire Belloc – ukazała się po jej śmierci, w 1956[1].
Przez całe życie Lowndes cierpiała z powodu drobnych problemów zdrowotnych[1]. Zmarła na raka żołądka 14 listopada 1947 w domu swojej starszej córki Elizabeth Countess Iddesleigh (żony trzeciego hrabiego Iddesleigh)[8] w Eversley Cross w hrabstwie Hampshire[1][2]. Miała 79 lat[6][8]. Została pochowana w La Celle-Saint-Cloud, nieopodal Wersalu, gdzie spędziła lata młodości[2].
9 stycznia 1896 Marie Belloc wyszła za mąż za Fredericka „Freddiego” Sawneya Archibalda Lowndesa (1868–1940), redaktora „The Timesa” w latach 1893–1938[8]. Uroczystości ślubne odbyły się w Brompton Oratory w Londynie[1]. Zamieszkali w domu przy 11 Great College Street w dzielnicy Westminster. Pisarka udokumentowała wczesne lata swojego małżeństwa w pamiętniku The Merry Wives of Westminster (1946). Para tworzyła szczęśliwy związek, lecz przez cały okres trwania małżeństwa borykała się z trudnościami finansowymi[1].
Jesienią 1896 poroniła. Lekarze obawiali się o jej życie i przez kilka tygodni pisarka leżała w łóżku pod opieką dwóch pielęgniarek[1]. Para doczekała się trójki dzieci: syna Charlesa (ur. w 1898) oraz dwóch córek – Elizabeth (1900) i Susan (1907)[1][9]. Ukończywszy 18 lat, Charles zaciągnął się do wojska i brał udział w bitwie pod Lys, gdzie został ranny. Otrzymał Krzyż Wojskowy[1].
W 1909 rodzina przeniosła się do domu przy 9 Barton Street w dzielnicy Westminster, gdzie mieszkali do 1940[1]. W trakcie II wojny światowej Lowndes wraz z mężem opuściła centralny Londyn, sprzedając nieruchomości przy Barton Street i przeprowadzając się do domku wakacyjnego, mieszczącego się w pobliżu Wimbledon Common[1]. Frederick Sawney Archibald Lowndes zmarł 26 marca 1940 na atak serca[1]. Po jego śmierci Lowndes powróciła do Westminster, wynajmując dom przy 1 Barton Street. Często podróżowała, odwiedzając swoje dzieci lub spotykała się z przyjaciółmi. Była także związana z kręgami literackimi[1].
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[a][1]:
