Margot Kidder (1970) | |
Imię i nazwisko |
Margaret Ruth Kidder |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Zawód |
aktorka |
Współmałżonek |
Thomas McGuane (1975–1977; rozwód) |
Lata aktywności |
1965–2018 |
Strona internetowa |
Margot Kidder, właśc. Margaret Ruth Kidder (ur. 17 października 1948 w Yellowknife, zm. 13 maja 2018 w Livingston[1]) – kanadyjsko-amerykańska aktorka filmowa i telewizyjna.
Urodziła się w Yellowknife, na Terytoriach Północno-Zachodnich jako jedno z pięciorga dzieci inżyniera górnictwa, pochodzącego z Nowego Meksyku, Isaaca Platta Kendalla[2] i nauczycielki historii Jocelyn Mary „Jill” (z domu Wilson). Dorastała z siostrą Annie i trzema braćmi – Johnem, Michaelem i Peterem. Uczęszczała do szkoły średniej w Vancouver i Havergal College w Toronto.
Swoją ekranową przygodę zapoczątkowała w 1969 roku gościnnym udziałem w kanadyjskich serialach: Wojeck, Przygody w tęczowym miasteczku (Adventures in Rainbow Country), McQueen[1] jako młoda dziennikarka Jenny i Corwin. Po kinowym debiucie w amerykańskiej komedii Ale zabawa (Gaily, Gaily, 1969) i komedii romantycznej Lubiący się bawić (Quackser Fortune Has a Cousin in the Bronx, 1970) u boku Gene’a Wildera[1], pojawiła się w seryjnym westernie NBC Nichols[1] (1971, 1972) i serialu ABC Harry O (1973) z Martinem Sheenem i Cheryl Ladd.
Zwróciła na siebie uwagę podwójną rolą bliźniaczek w thrillerze psychologicznym Briana de Palmy Siostry (Sisters, 1973)[3]. Kreacja Barbie Coard w kanadyjskim dreszczowcu Czarne święta (Black Christmas, 1974) i podwójna rola sióstr Brigit i Thelmy w dramacie Spokojny dzień w Belfaście (A Quiet Day in Belfast, 1974) przyniosła jej kanadyjską nagrodę Etrog. W marcu 1975 roku jej zdjęcia w negliżu ukazały się na łamach miesięcznika dla panów Playboy.
Przełomem w karierze stała się uhonorowana nagrodą Saturna kreacja reporterki Lois Lane, ukochanej Supermana w filmie Richarda Donnera Superman (1978). Była gościem programu rozrywkowego sieci telewizyjnej NBC Saturday Night Live (1979). Po sukcesie obrazu o Supermanie powstały trzy sequele: Richarda Lestera – Superman II (1981) i Superman III (1983) oraz Superman IV (Superman IV: The Quest for Peace, 1987) Sidneya J. Furie.
Zagrała w dramacie George’a Roya Hilla Wielki Waldo Pepper (The Great Waldo Pepper, 1975) z Robertem Redfordem i Susan Sarandon, filmie Amityville Horror (1979) u boku Jamesa Brolina, komediodramacie Willie i Phil (Willie and Phil, 1980) z Michaelem Ontkeanem, komediodramacie wojennym Jakiś poczciwy bohater (Some Kind of Hero, 1982) u boku Richarda Pryora oraz telewizyjnej adaptacji sztuki George’a Bernarda Shawa Pigmalion (1983) z Peterem O’Toole. W telewizyjnym thrillerze CBS Dowód rzeczowy (Body of Evidence, 1988) u boku Barry’ego Bostwicka wcieliła się w postać pielęgniarki, która odkrywa spore nieprawidłowości w badanych przez męża-patologa zwłokach.
Pojawiła się także w serialu CBS Dotyk anioła (Touched by an Angel, 1998), telewizyjnych dramatach LGBT Wspólny mianownik (Common Ground, 2000) z Brittany Murphy i Jasonem Priestleyem oraz Morderstwo po drugiej stronie (On the Other Hand, Death, 2008) z Chadem Allenem, w serialu The CW Tajemnice Smallville (Smallville, 2004) i ABC Bracia i siostry (Brothers and Sisters, 2007).
Spotykała się z premierem Kanady Pierre’em Trudeau i przez dwa lata była związana z reżyserem Brianem De Palmą. Była trzykrotnie mężatką; z amerykańskim scenarzystą teatralnym Thomasem McGuane (1975-76), z którym ma córkę Maggie (ur. 1976), aktorem Johnem Heardem (1979) i francuskim reżyserem Philippe de Broca (od 6 sierpnia 1983 do 1984)[4].
W 1990 roku przeżyła wypadek samochodowy, dwa lata później miała problemy finansowe. W 1996 roku ujawniła się u niej choroba afektywna dwubiegunowa[5].
17 sierpnia 2005 roku została obywatelką Stanów Zjednoczonych w Butte, w stanie Montana, niedaleko Livingston.
Zmarła 13 maja 2018 r. w swoim domu w Livingston w stanie Montana w wieku 69 lat.