Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość |
polska |
Alma mater | |
Praca | |
Styl | |
Budynki | |
Odznaczenia | |
Marcin Weinfeld (ur. 28 sierpnia 1884 w Warszawie, zm. 8 listopada 1965 tamże) – polski architekt pochodzenia żydowskiego.
Był absolwentem politechniki w Dreźnie i Politechniki Warszawskiej, gdzie naukę ukończył otrzymując dyplom w 1911. W latach 1912–1939 prowadził własne biuro projektów. Aresztowany w 1940 został przewieziony do obozu w Dachau, gdzie był więziony do zakończenia wojny. Jak opisuje jego wnuczka, nie przyjechał do obozu jako Żyd, tylko więzień polityczny, dlatego przeżył[1].
Od 1946 pełnił funkcję naczelnika wydziału w Ministerstwie Odbudowy, a następnie głównego architekta w Komitecie Budownictwa, Urbanistyki i Architektury[2]. Był członkiem Oddziału Warszawskiego SARP oraz Towarzystwa Urbanistów Polskich[3].
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 59-IV-24)[4].
Jego żoną była Maryla Beth (Bett), pochodzenia żydowskiego, córka Dawida Betta, wykładowcy Uniwersytetu Jagiellońskiego[13][14].