Ludwig Jekels (Louis Jekeles do 1903) (ur. 15 sierpnia 1867 we Lwowie, zm. 3 kwietnia 1954 w Nowym Jorku[1]) – polsko-austriacko-amerykański lekarz psychiatra, psychoanalityk.
Syn kupca Izaaka Jekelesa i Rebeki. Miał starszego brata Leona Ozjasza. Ojciec braci zmarł wcześnie, braćmi zaopiekował się stryj, adwokat Maurycy Jekeles (zm. 1920)[2][3]. Uczęszczał do III Gimnazjum im. Franciszka Józefa w latach 1877–1879 i do II Gimnazjum we Lwowie[4]. Od 1885 do 1892 studiował medycynę na Uniwersytecie Wiedeńskim. W 1897 zorganizował prywatną klinikę w Bystrej Śląskiej (Bistrai), gdzie wraz z Hermannem Nunbergiem stosował leczenie psychoanalizą. Później rozpoczął analizę u Sigmunda Freuda. Uczestniczył w I Kongresie Psychoanalitycznym w Salzburgu w 1908. Przyłączył się do środowych spotkań u Freuda w 1910. W tym czasie zdecydował się osiedlić w Wiedniu i tam kontynuować swoją karierę. Do 1932 pozostawał jednym z najbliższych współpracowników Freuda. W 1935 z uwagi na narastanie nastrojów antysemickich w Austrii emigrował i osiedlił się na krótko w Szwecji, gdzie angażował się w rozwijanie psychoanalizy i zakładał Szwedzko-Fińskie Towarzystwo Psychoanalityczne (Svensk-finska psykoanalytiska föreningen) wspólnie z Ottonem Fenichelem. Następnie na krótko wrócił do Wiednia, skąd emigrował w 1938 roku do Nowego Jorku. W Stanach Zjednoczonych kontynuował praktykę psychoanalityczną, został honorowym członkiem Nowojorskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego (New York Psychoanalytic Society)[5].
Analizował Fredericka J. Hackera, Hansa i Petera Hellerów, Gunnara Nycandera i Pehra Henrika Törngrena[6].
W swoich pracach poruszał tematykę psychologii komedii, a także podjął próbę interpretacji dzieł Szekspira z psychoanalitycznego punktu widzenia w pracy Psychoanalytical Structure of Macbeth. Jest (wraz z Heleną Ivánką) autorem przekładu na język polski Psychopatologii życia codziennego.
Był dwukrotnie żonaty. Pierwsza żona, Zoë z domu Gross, popełniła samobójstwo w Bystrej w 1910 roku[7][8][9]. Z tego małżeństwa urodziło się dwóch synów, Alfred i Stefan[2]. W 1920 roku ożenił się po raz drugi z Karoliną Engel (1891–1962). Mieli córkę Margaret, zamężną za psychiatrą Emerym Wellsem z Nowego Jorku[2].
Spuścizna Jekelsa stanowi część kolekcji Sigmunda Freuda przechowywanej w Bibliotece Kongresu[10].