Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
Lilianna Ewa Stawarz (ur. 26 czerwca 1964 w Przemyślu) – polska klawesynistka, dyrygentka, pedagożka, profesorka[1] doktor habilitowana sztuk muzycznych.
Studia w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie klawesynu Władysława Kłosiewicza ukończyła z wyróżnieniem w 1988 roku. W 1990 uzyskała dyplom Conservatoire à rayonnement régional de Rueil-Malmaison w klasie Huguette Dreyfus[2]. Uczestniczyła w kursach mistrzowskich poświęconych problemom wykonawczym muzyki baroku, m.in. w Accademia Musicale Chigiana w Sienie, w Innsbrucku, Villecroze i Krakowie[3].
Od 2003 roku prowadzi klasę klawesynu, a od 2009 zajęcia z wokalistami na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie i jego filii w Białymstoku. Wykłada także na licznych kursach i seminariach poświęconych zagadnieniom interpretacji i wykonawstwa muzyki dawnej. Prowadziła klasę klawesynu w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych nr 1 w Warszawie. W latach 2012–2016 pełniła funkcję prodziekana Wydziału Instrumentalno-Pedagogicznego Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina) w Białymstoku oraz koordynatora Biura Koncertowego. W roku 2016 została kierownikiem Międzywydziałowego Zakładu Muzyki Dawnej Wydziału Instrumentalnego UMFC[4].
Była członkiem zespołu muzyki dawnej Il Tempo, z którym dokonała wielu nagrań radiowych, płytowych oraz uczestniczyła w koncertach i liczących się festiwalach muzyki dawnej w kraju i za granicą, m.in. w Brugii, Brukseli, Utrechcie, Moskwie, Nowym Jorku, Nowym Brunszwiku, Rzymie i Berlinie[5].
W latach 1991–2017 związana była z Warszawską Operą Kameralną, zarówno jako klawesynistka-kameralistka, jak i dyrygent. Prowadziła od klawesynu i pozytywu dzieła instrumentalne i wokalno-instrumentalne, m.in.: Pasję według św. Marka Johanna Sebastiana Bacha, cykl koncertów „Pieśni i Aryje – utwory XVIII wiecznych polskich kompozytorów”, utwory Antoniego Milwida i Marcina Żebrowskiego oraz Opera Omnia Marcina Mielczewskiego, a także opery: Dydona i Eneasz Henry Purcella, Tetide in Sciro Domenico Scarlattiego, Rinaldo Georga Friedricha Händla (jako asystentka Władysława Kłosiewicza).
Współpracuje z wieloma wykonawcami, m.in. Olgą Pasiecznik, Anną Radziejewską, Simonem Standagem, Arturem Stefanowiczem, Agatą Sapiechą, Małgorzatą Wojciechowską, Janem Staniendą, Grzegorzem Lalkiem, Sebastianem Wypychem, Tytusem Wojnowiczem.
W latach 2015–2017 pełniła funkcję kierownika artystycznego przedsięwzięcia Opera/Barok w Warszawskiej Operze Kameralnej[5]. Jest współtwórcą Festiwalu Oper Barokowych Dramma per Musica oraz prezesem Stowarzyszenia Miłośników Sztuki Barokowej.
Laureatka I Ogólnopolskiego Konkursu Klawesynowego im. Wandy Landowskiej w Krakowie (II nagroda), Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku oraz finalistka Międzynarodowego Konkursu Klawesynowego w Paryżu.
Wielokrotnie nominowana do nagród za kierownictwo muzyczne, m.in. do nagrody Koryfeusz Muzyki Polskiej, a także do Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida. Album muzyczny z oratorium Antonio Caldary pt. Maddalena ai piedi di Cristo nagrany pod jej kierownictwem zdobył nagrodę Fryderyk 2018 w kategorii Album Roku – Muzyka Dawna[6], a także nagrodę Stowarzyszenia Wydawców Katolickich Feniks 2018[7].
W 2005 roku odznaczona przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Brązowym Krzyżem Zasługi.