Krystyna Waszakowa
| Państwo działania
|
 Polska
|
| Data urodzenia
|
28 grudnia 1950
|
| Profesor doktor habilitowana nauk humanistycznych
|
| Specjalność: językoznawstwo polonistyczne
|
| Alma Mater
|
Uniwersytet Warszawski
|
| Doktorat
|
1982 – nauki humanistyczne
|
| Habilitacja
|
28 listopada 1994 – językoznawstwo
Uniwersytet Warszawski
|
| Profesura
|
22 października 2007
|
| Polska Akademia Nauk
|
| Status
|
członkini Komitetu Językoznawstwa
|
| Nauczycielka akademicka
|
| uczelnia
|
Uniwersytet Warszawski; Wydział Polonistyki; Instytut Języka Polskiego
|
| Stanowisko
|
profesor
|
| Odznaczenia
|
|
Krystyna Waszakowa, także Chruścińska-Waszakowa[1], właściwie Waszak[2] (ur. 28 grudnia 1950) – polska językoznawczyni, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.
Życiorys
Krystyna Waszakowa w latach 1969–1974 studiowała na Wydziale Filologii Polskiej i Słowiańskiej UW, gdzie uzyskała tytuł magistra filologii polskiej. W 1982 doktoryzowała się w zakresie nauk humanistycznych[3]. W 1994 otrzymała tamże stopień doktor habilitowanej nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa na podstawie monografii Słowotwórstwo współczesnego języka polskiego. Rzeczowniki sufiksalne obce[4]. W 2007 otrzymała tytuł naukowy profesora[2].
Jej zainteresowania naukowe obejmują: słowotwórstwo, semantykę leksykalną, leksykologia, pragmatyka językoznawcza, współczesne teorie językoznawcze, w tym gramatyka kognitywna[3]. Reprezentuje podejście strukturalno-semantyczne w opisie zjawisk słowotwórczych[5].
Zawodowo związana z macierzystym Wydziałem. Od 1997 profesor nadzwyczajna UW, a od 2010 zwyczajna. W latach 1996–1999 zastępczyni dyrektora Instytutu Języka Polskiego UW, w tym p.o. Dyrektora (1997–1998) oraz kierowniczka Zakładu Gramatyki, Semantyki i Pragmatyki Współczesnego Języka Polskiego (2006–2020; do 2012 Zakładu Budowy Gramatycznej Współczesnego Języka Polskiego)[3]. Wśród wypromowanych przez nią doktorów jest m.in.: Magdalena Zawisławska (2000)[4].
Członkini Polskiego Towarzystwa Językoznawczego (od 1977), w tym Zarządu PTJ (od 2014); Warszawskiego Oddziału Towarzystwa Kultury Języka (od 1976); Komisji Słowotwórstwa przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów (od 1998); Polskiego Towarzystwa Kognitywnego (od 2013), w tym Rady Naukowej (od 2014); Komitetu Językoznawstwa przy Wydziale I Nauk Humanistycznych i Społecznych PAN (kadencja 2015–2019, 2020–2023); członkini korespondentka Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (od 2004)[3].
Wielokrotnie wyróżniana nagrodą rektora UW. Nadto otrzymała m.in. Nagrodę Indywidualną Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za rozprawę doktorską (1983), Nagrodę Indywidualną Ministra Edukacji Narodowej za rozprawę habilitacyjną (1995), Medal Komisji Edukacji Narodowej[3].