Hydrochoerus | |||||
Brisson, 1762[1] | |||||
![]() Przedstawiciel rodzaju – kapibara wielka (H. hydrochaeris) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Infragromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Infrarząd | |||||
Nadrodzina | |||||
Rodzina | |||||
Podrodzina | |||||
Rodzaj |
kapibara | ||||
Typ nomenklatoryczny | |||||
Sus hydrochaeris Linnaeus, 1766 | |||||
| |||||
Gatunki | |||||
| |||||
Zasięg występowania | |||||
![]() Hydrochoerus isthmius Hydrochoerus hydrochaeris |
Kapibara[12] (Hydrochoerus) – rodzaj ssaków z podrodziny kapibar (Hydrochoerinae) w obrębie rodziny kawiowatych (Caviidae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Środkowej (Panama) i Południowej (Kolumbia, Wenezuela, Gujana, Brazylia, Ekwador, Peru, Boliwia, Paragwaj, Argentyna i Urugwaj)[13][14][15].
Długość ciała (bez ogona) 1025–1340 mm, długość ogona 10–20 mm, długość tylnej stopy 200–250 mm, długość ucha 60–70 mm; masa ciała 35–65 kg[14][16].
Rodzaj zdefiniował w 1762 roku francuski zoolog Mathurin Jacques Brisson w książce swojego autorstwa o tytule Regnum animale in classes IX. distributum, sive, Synopsis methodica[d][1]. Brisson w swoim pierwotnym opisie nie wymienił żadnego gatunku, w ramch późniejszego oznaczenia w 1998 roku Międzynarodowa Komisja Nomenklatury Zoologicznej na gatunek typowy wyznaczyła kapibarę wielką (H. hydrochaeris)[17].
Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[22][16][13][12]:
Opisano również gatunki wymarłe z pliocenu i plejstocenu[23]: