![]() Jennifer Hudson (2018) | |
Imię i nazwisko |
Jennifer Kate Hudson |
---|---|
Pseudonim |
J.Hud |
Data i miejsce urodzenia | |
Typ głosu |
sopran |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
od 2003 |
Strona internetowa |
Jennifer Kate Hudson (ur. 12 września 1981 w Chicago[1]) – amerykańska piosenkarka, aktorka i producentka.
Swoją karierę rozpoczęła w 2004 roku po zajęciu siódmego miejsca w programie American Idol. W 2008 roku wydała swój pierwszy studyjny album o nazwie Jennifer Hudson. Kolejne albumy, które wydała to: I Remember Me (2011), JHUD (2014) oraz album ze ścieżką dźwiękową do filmu Respect (2021). W latach 2017–2019 była trenerem w The Voice UK, zaś w 2017 i 2018 roku była trenerem w The Voice USA.
W 2006 roku wystąpiła w filmie Dreamgirls, który przyniósł jej uznanie w dziedzinie aktorstwa. Następnie zagrała w kolejnych produkcjach filmowych Hollywood np. Seks w wielkim mieście, Cats, Powtór oraz główną rolę w filmie Respect. W 2015 roku po raz pierwszy wystąpiła na Broadwayu w musicalu The Color Purple. Swoją karierę producencką rozpoczęła w 2021 roku stając się producentem wykonawczym: filmu biograficznego Respect, bajki pod tytułem Baba Jaga oraz produkcji teatralnej A Strange Loop. W 2022 roku rozpoczęła prowadzenie swojego talk show pt. The Jennifer Hudson Show.
W swojej karierze Hudson otrzymała różne wyróżnienia zarówno za muzykę, jak i aktorstwo, w tym Oscara, dwie nagrody Grammy, Daytime Emmy Award, Złoty Glob, Screen Actors Guild Award oraz dziewięć nagród NAACP Image. W 2022 roku otrzymała również Nagrodę Tony, co czyni ją jedną z osób, które otrzymały EGOT. W 2013 roku otrzymała gwiazdę w Hollywood Walk of Fame[2]. Została uznana przez tygodnik „Time” za jedną ze 100 najbardziej wpływowych osób w 2020 roku[3]. W 2022 roku otrzymała nagrodę „People Of The Year”, przyznawaną przez magazyn „People”[4].
Hudson urodziła się 12 września 1981 w Chicago w Illinois jako trzecie, najmłodsze dziecko Darnell Donnerson i Samuela Simpsona. Została wychowana na baptystkę i uczęszczała do Szkoły Zawodowej im. Paula Laurence’a Dunbara, naukę w której ukończyła w 1999. Jako siedmiolatka zaczęła śpiewać w chórze kościelnym oraz brać udział w teatrze społecznym pod okiem swojej babci, Julii. Studiowała na Uniwersytet w Langston, jednak zrezygnowała z nauki po pierwszym semestrze i przepisała się na Uczelnię im. Roberta F. Kennedy’ego i Martina Luthera Kinga Juniora.
W styczniu 2002 Hudson podpisała swój pierwszy kontrakt płytowy z niezależną, wytwórnią muzyczną Righteous Records z siedzibą w Chicago[6]. Dwa lata później zerwała umowę z wytwórnią i zdecydowała się na wzięcie udziału w przesłuchaniach do trzeciej edycji programu American Idol w 2003[7].
W sierpniu 2003 wzięła udział w przesłuchaniach do programu American Idol organizowanych w Altancie. Podczas castingu wyznała, że od paru miesięcy śpiewała jako jedna z Muz Herculesa podczas wycieczek organizowanych przez Disney Cruise Lines. W trakcie przesłuchań zaśpiewała utwór „Share Your Love with Me” z repertuaru Arethy Franklin i awansowała do kolejnego etapu, w którym zaśpiewała numer „Imagine” Johna Lennona[8]. Po otrzymaniu dzikiej karty za interpretację utworu „I Believe in You and Me” grupy Four Tops przeszła do etapu odcinków na żywo. 6 kwietnia 2004 uzyskała największą liczbę głosów telewidzów za interpretację utworu „Circle of Life” Eltona Johna, a dwa tygodnie później (po zaśpiewaniu piosenki „Weekend in New England” Barry’ego Manilowa) odpadła z programu, zajmując siódme miejsce[9].
W maju 2009 została mianowana przez serwis MTV „szóstym najlepszym uczestnikiem programu”, a jej odpadnięcie uznano za „najbardziej zaskakujący wynik w historii talent show”[10]. W maju 2010 została uznana przez czasopismo „Los Angeles Times” za trzecią najlepszą uczestniczkę show (po Kelly Clarkson i Carrie Underwood)[11].
W 2006 nagrała gościnnie utwór „The Future Ain’t What It Used to Be” w duecie z Meat Loafem[12]. Numer znalazł się na oficjalnej ścieżce dźwiękowej filmu Bat Out of Hell III: The Monster Is Loose z października 2006. We wrześniu wystąpiła na żywo w programie telewizyjnym Fox Chicago Morning News, podczas którego wykonała utwór „Over It”. W wywiadzie przeprowadzonym po występie zdradziła, że piosenka znajdzie się na jej debiutanckim albumie studyjnym, którego premiera zaplanowana była na początek 2007. W listopadzie podpisała kontrakt płytowy z wytwórnią Arista Records[13].
Kilka miesięcy wcześniej, w listopadzie 2005, otrzymała rolę Effie White w filmowej ekranizacji musicalu Dreamgirls, w którym zagrali także m.in. Jamie Foxx, Beyoncé Knowles i Eddie Murphy[14]. Zdjęcia do produkcji rozpoczęto na początku stycznia 2006, zaś światowa remiera filmu odbyła się 18 stycznia 2007[15]. W filmie Hudson zaśpiewała m.in. piosenkę „And I Am Telling You I’m Not Going”, którą w oryginale wykonała Jennifer Holliday[16].
Występ w filmie przyniósł artystce wiele pozytywnych recenzji od krytyków muzycznych i filmowych, za rolę Effie White Hudson otrzymała m.in. Oscara, BAFTA i Złotego Globa dla najlepszej aktorki drugoplanowej[17]. W marcu 2007 Hudson została trzecią afroamerykańską celebrytką oraz pierwszą afroamerykańską piosenkarką, która znalazła się na okładce magazynu „Vogue”[18]. Kilka miesięcy później ówczesny burmistrz Chicago, Richard M. Daley, mianował dzień 6 marca „dniem Jennifer Hudson”[19].
W maju 2008 zagrała gościnnie w filmie Seks w wielkim mieście, w którym wcieliła się w rolę asystentki Carrie Bradshaw (Sarah Jessica Parker)[20]. Na potrzeby ścieżki dźwiękowej produkcji nagrała także utwór „All Dressed in Love”. W październiku zagrała postać Rosaleen w filmie Sekretne życie pszczół, zaś w 2009 wcieliła się w rolę Kathy Archenault w produkcji Skrzydlate cienie. W 2010 zaczęła pracę nad filmem biograficznym zatytułowanym Winnie Mandela opowiadającym o życiu południowoafrykańskiej polityk Winnie Mandeli[21].
W 2008 roku nawiązała współpracę z producentami, takimi jak m.in.: Timbaland czy Ryan Tedder. 10 czerwca 2008 wydała swój debiutancki singiel – „Spotlight”, który dotarł do 24. miejsca amerykańskiego notowania Hot 100. Pod koniec września ukazał się debiutancki album studyjny artystki zatytułowany Jennifer Hudson, nad którym pracowała z takimi twórcami i wykonawcami, jak m.in. Ne-Yo, Stargate, Timbaland, Missy Elliott, Robin Thicke czy Diane Warren[22]. Płyta zadebiutowała na drugim miejscu amerykańskiej listy Billboard 200 z wynikiem 217 tys. sprzedanych egzemplarzy[23]. W sierpniu 2009 odnotowano sprzedaż ponad 739 tys. kopii krążka, dzięki czemu uzyskał on status złotej płyty w kraju.
W sierpniu 2008 Hudson zaśpiewała krajowy hymn podczas Narodowej Konwencji Demokratycznej[24]. W październiku miał ukazać się drugi singiel promujący jej debiutancki album – „If This Isn’t Love”, jednak jego premierę przesunięto na styczeń 2009 po brutalnym morderstwie trzech członków rodziny artystki. W styczniu wytwórnia zdecydowała się zmienić datę wydania singla na luty. W tym samym roku Hudson otrzymała trzy nominacje do nagrody Grammy w kategoriach: Najlepszy występ piosenkarki R&B (za singiel „Spotlight”), Najlepszy występ wokalny duetu/grupy R&B (za „I’m His Only Woman” w duecie z Fantasią Barinno) oraz Najlepszy album R&B (za Jennifer Hudson)[25]. Piosenkarka otrzymała ostateczną statuetkę za wygraną w ostatniej kategorii[26].
W lutym 2009 po raz pierwszy wystąpiła publicznie od czasu zamordowania kilku członków jej rodziny[27]. Piosenkarka zaśpiewała wówczas narodowy hymn podczas finału Super Bowl XLIII. W tym samym roku wyruszyła w trasę koncertową z Robinem Thicke’em. Na początku maja musiała przełożyć daty kilku koncertów z powodu „zmęczenia gardła”. Niedługo później nagrała swoją interpretację numeru „Neither One of Us (Wants to Be the First to Say Goodbye)” na potrzeby albumu American Idol Season 3: Greatest Soul Classics oraz pojawiła się gościnnie w utworze „Leaving Tonight” zawartym na drugiej płycie studyjnej Ne-Yo zatytułowanej Because of You.
W styczniu 2010 wystąpiła podczas telethonu Hope for Haiti Now: A Global Benefit for Earthquake Relief, w trakcie którego zaprezentowała utwór „Let It Be” zespołu The Beatles. Podczas transmisji wydarzenia zebrano łącznie ponad 61 milionów dolarów. W tym samym roku została sekretarzem akcji Strażnicy Wagi po tym, jak schudła prawie 25 kilogramów w poprzednim roku. W 2012 wydała książkę autobiografią, zatytułowaną I Got This: How I Changed My Ways and Lost What Weighed Me Down, w której zdradziła swoje sposoby na odchudzanie.
24 stycznia 2011 Hudson wydała pierwszy singiel zwiastujący jej nową płytę – „Where You At”, który został napisany przez R. Kelly’ego[28]. 13 lutego 2011, wystąpiła wraz z Christiną Aguilerą, Florence Welch, Yolandą Adams oraz Martiną McBride podczas 53. ceremonii wręczenia nagród Grammy, gdzie wykonały najsłynniejsze przeboje Arethy Franklin w hołdzie dla artystki[29]. 22 marca 2011 ukazał się jej drugi album studyjny zatytułowany I Remember Me, który zadebiutował na drugim miejscu amerykańskiej listy najczęściej kupowanych płyt, dzięki osiągnięciu wyniku ponad 165 tys. egzemplarzy w pierwszym tygodniu po premierze[30].
W 2012 zagrała zakonnicę Rosemary w filmie Głupi, głupszy, najgłupszy[31]. 12 lutego, czyli dzień po śmierci Whitney Houston, zaśpiewała przebój artystki „I Will Always Love You” podczas 54. ceremonii wręczenia nagród Grammy organizowanej w Staples Center w Los Angeles[32]. W tym samym roku występowała kilkukrotnie w drugim sezonie serialu Smash[33].
24 lutego 2013 zaśpiewała kilku piosenek z filmowych wersji musicali podczas 85. ceremonii wręczenia Oscarów[34]. Pod koniec sierpnia wystąpiła podczas gali MTV Video Music Awards 2013, w trakcie której wykonała utwór „Same Love” razem z Macklemorem, Ryanem Lewisem i Mary Lambert. We wrześniu wydała swój nowy singiel „I Can’t Describe (The Way I Feel)” z gościnnym udziałem T.I.’a, który zwiastował jej trzeci album studyjny. 8 listopada zaśpiewała tę piosenkę w towarzystwie Chaki Khan, Evelyn Champagne King i T.I.’a podczas gali Soul Train Music Awards 2013. W listopadzie została wyróżniona swoją gwiazdą na Hollywood Walk of Fame.
23 września 2014 wydała swój trzeci album studyjny, zatytułowany JHUD, nad którym pracowała z producentami, takimi jak m.in.: Timbaland, Pharrell Williams, RedOne czy R. Kelly[35]. Drugim singlem z albumu został utwór „Walk It Out” z gościnnym udziałem Timbalanda[36].
W styczniu 2015 ogłosiła swój debiut na scenie na Broadwayu w musicalu The Color Purple, w którym wcieliła się w rolę Shug Avery[37]. Dodatkowo była jednym z autorów muzyki do występu, za co w 2016 roku otrzymała (wspólnie z Danielle Brooks, Cynthia Erivo i producentami) nagrodę Grammy w kategorii „najlepszy album teatru muzycznego”[38]. 10 maja 2016 roku zakończyła współpracę z producentami musicalu[39]. Otrzymała nominację do Drama League Award za wysoką jakość gry aktorskiej[40].
W czerwcu opublikowała teledysk do swojego nowego singla „I Still Love You”, którym wyraziła swoje poparcie dla środowisk homoseksualnych[41]. 28 czerwca 2016 Hudson podpisał kontrakt z Epic Records[42]. W tym samym roku miała miejsce premiera filmu animowanego ,,Sing'', w którym jedna z postaci była dubingowana przez artystkę[43]. W filmie zaśpiewała Beatlesów, a na ścieżce dźwiękowej Hudson pojawiła się z Tori Kelly w duecie „Hallelujah” Leonarda Cohena[44].
W 2017 roku została trenerką Brytyjskiej wersji programu The Voice[45]. 3 marca do sieci trafił jej singiel „Remember Me”[46]. 10 maja 2017 roku ogłoszono, że po wygranej podopiecznej Hudson w brytyjskim The Voice, piosenkarka dołączy do grupy trenerów amerykańskiego formatu programu[47]. 12 grudnia 2017 roku opublikowała singiel „Burden Down”[48]. W 2018 Jenifer Hudson powróciła jako trener piętnastego sezonu amerykańskiej wersji The Voice po jednosezonowej przerwie[49]. W 2018 roku zagrała jedną z głównych ról w filmie Cats[50]. Mimo negatywnego odbioru filmu, jej rola zdobyła uznanie[51]. W 2019 po pracy przy trzech sezonach nie pojawiła się ponownie jako trener w brytyjskim The Voice[52].
Podczas 87. Oscarów Hudson wykonała swoją piosenkę (pierwotnie z serialu NBC Smash) „I Can’t Let Go” Marca Shaimana i Scotta Wittmana jako hołd dla zmarłych w poprzednim roku[53]. Hudson powitała papieża Franciszka podczas jego pierwszej wizyty w Stanach Zjednoczonych, śpiewając jej wykonanie „Hallelujah” Leonarda Cohena[54]. W czerwcu 2016 roku Hudson zaśpiewała „Purple Rain” Prince’a na BET Awards[55]. 31 sierpnia 2018 wykonała utwór „Amazing Grace” podczas pogrzebu Arethy Franklin[56]. W 2019 roku podczas 91. ceremonii wręczenia Oscarów wykonała utwór ,,I'll Fight", który został nominowany w kategorii „najlepsza piosenka oryginalna”[57]. W grudniu 2019 wykonała „Hallelujah” podczas gali Global Citizen Prize[58].
W 2020 roku poinformowano, że Jenifer Hudson będzie koproducentką i zagra główną rolę w filmie biograficznym o Arethie Franklin pod tytułem Respect[59]. Premiera filmu miała miejsce 8 sierpnia 2021 roku[60]. Wraz z filmem został opublikowany soundtrack do filmu, który został stworzony przez Hudson[61]. Rola artystki była komentowana bardzo dobrze oraz przyniosła jej Nagrodę Przewodniczącego na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Palm Springs oraz nominację do Nagroda Gildii Aktorów Ekranowych za wybitną rolę aktorki w roli głównej[62][63][64].
W 2021 roku została producentem wykonawczym Baby Jagi, czyli 27-minutowej interaktywnej bajki stworzonej dla Oculus Quest[65]. We wrześniu 2021 r. Hudson zdobyła nagrodę Daytime Emmy dla wybitnych mediów interaktywnych za program dzienny[66]. W maju 2022, Hudson otrzymała nagrodę Tony dla najlepszego musicalu za pełnienie roli producenta musicalu na Broadwayu, A Strange Loop[27]. W związku z otrzymaniem Tony, Hudson stała się jedną z siedemnastu osób, które wygrały Oscar, Emmy, Grammy i Tony („EGOT”)[67].
W czerwcu 2022 roku Hudson potwierdziła na Twitterze, że jej nadchodzący talk show zadebiutuje 12 września 2022 roku[68]. Program będzie nagrywany w dawnym studiu dawnym studiu The Ellen DeGeneres Show[69].
Była żoną wrestlera Davida Otungi, z którym ma syna, Davida Daniela Juniora (ur. 10 sierpnia 2009). W listopadzie 2017 roku Otunga i Hudson rozwiedli się.
W piątek 24 października 2008 w rodzinnym domu Hudson w Chicago zostały znalezione zwłoki jej 57-letniej matki, Darnell Donerson, oraz 29-letniego brata, Jasona[70]. Trzy dni później odnaleziono ciało jej 7-letniego siostrzeńca, Juliana Kinga[71], który został wielokrotnie postrzelony z bardzo bliskiej odległości. Za wszystkie morderstwa odpowiadał 27-letni wówczas William Balfour, mąż siostry Hudson, Julii, ojczym Juliana, który otrzymał wyrok potrójnego dożywocia.
Rok | Tytuł | Rola |
---|---|---|
2006 | Dreamgirls | Effie Melody White |
2008 | The Family That Preys | |
Sekretne życie pszczół | Rosaleen Daise | |
Seks w wielkim mieście | Louise | |
Skrzydlate cienie | Kathy Hammet | |
2011 | Winnie | Winnie Mandela |
2012 | Głupi, głupszy, najgłupszy | siostra Rosemary |
2013 | Pięć filmów o szaleństwie | Maggie |
Rodzinne święta | Naima | |
The Inevitable Defeat of Mister and Pete | Gloria | |
2014 | Kołysanka | Pielęgniarka Carrie |
2015 | Chi-Raq | Irene |
2016 | Nominacja | Angela Wright |
Hairspray Live! | Motormouth Maybelle | |
Sing | Młoda Nana (głos) | |
2017 | Sandy Wexler | Courtney Clarke |
2018 | Powtór | Pani Harmon |
2019 | Koty | Grizabella |
2020 | Baba Yaga | Las (głos) |
2021 | Respekt – królowa soul | Aretha Franklin |
Rok | Tytuł | Rola |
---|---|---|
2012 | Smash | Veronica Moore |
2015 | Imperium | Michelle White |
Nagroda | Rok | Film/Piosenka | Kategoria | Rezultat | Przypis |
---|---|---|---|---|---|
Nagroda Akademii (Oscar) | 2007 | Dreamgirls | Najlepsza aktorka drugoplanowa | Wygrana | [73] |
Nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej | 2007 | [74] | |||
Nagroda Emmy | 2021 | Baba Yaga | Znakomite media interaktywne do programu dziennego (jako producentka) | [75] | |
2023 | The Jennifer Hudson Show. | Znakomite Talk Series (jako producentka) | Oczekuje | [76] | |
Nagroda Grammy | 2008 | Dreamgirls: Music from the Motion Picture | Najlepsza ścieżka dźwiękowa kompilacji dla mediów wizualnych | Nominacja | [77] |
2009 | Jennifer Hudson | Najlepszy album R&B | |||
Ona sama | Najlepszy żeński występ wokalny R&B | ||||
2015 | „It’s Your World” (feat. R. Kelly) | Najlepsze wykonanie R&B w duecie lub grupie z wokalem | |||
2017 | The Color Purple | Najlepszy album teatru muzycznego | Wygrana | ||
2022 | Respect | Najlepsza ścieżka dźwiękowa kompilacji dla mediów wizualnych | Nominacja | ||
„Here I Am (Singing My Way Home)” | Najlepsza piosenka napisana dla mediów wizualnych | ||||
Nagrody Gildii Aktorów Ekranowych | 2007 | Dreamgirls | Wybitny występ aktorki w roli drugoplanowej | Wygrana | [78] |
Znakomita wydajność obsady w filmie | Nominacja | ||||
2022 | Respect | Znakomita rola aktorki w roli głównej | [79] | ||
Złoty Glob | 2007 | Dreamgirls | Najlepsza aktorka drugoplanowa – Film | Wygrana | [80] |
2022 | Here I Am (Singing My Way Home) | Najlepsza oryginalna piosenka | Nominacja | [81] | |
Tony Award | 2022 | A Strange Loop | Najlepszy musical (jako producentka) | Wygrana | [82] |
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Palm Springs | 2007 | Dreamgirls | Nagroda za przełomowy występ | [83] | |
2022 | Respect | Nagroda Prezesa | [84] | ||
Złoty Satelita | 2006 | Dreamgirls | Najlepsza aktorka drugoplanowa – Film | [85] | |
2022 | Respect | Najlepsza aktorka w filmie komediowym lub musicalu | Nominacja | ||
Here I Am (Singing My Way Home) | Najlepsza oryginalna piosenka |