| Data i miejsce urodzenia |
14 października 1928 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 września 2020 |
| Miejsce pochówku | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
21 czerwca 1959 |
| Odznaczenia | |
| |
Jan Krucina (ur. 14 października 1928 w Karwinie-Darkowie, zm. 25 września 2020[1][2] we Wrocławiu) – polski duchowny katolicki, teolog, filozof, socjolog, specjalizujący się w etyce ogólnej, etyce społecznej, socjologii i teologii praktycznej.
Urodził się 14 października 1928 w Karwinie-Darkowie na Zaolziu w Czechosłowacji. W latach 1947-1950 studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu w Ołomuńcu. Po likwidacji wydziału, przez komunistyczne władze Czechosłowacji, pracował jako robotnik, technik budowlany i kierownik działu planowania i inwestycji w jednym z zakładów Zagłębia Ostrawskiego. Po II wojnie światowej przeniósł się do Wrocławia gdzie w latach 1957-1959 uzupełnił studia na Arcybiskupim Seminariu Duchowym we Wrocławiu. 21 czerwca 1959 otrzymał święcenia kapłańskie[3]. Następnie podjął studia z zakresu filozofii praktycznej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (KUL) w latach 1959–1963, które ukończył w 1965 uzyskując stopień doktora z filozofii na podstawie pracy: Dobro wspólne jako zasada społeczna.
W latach 1963-1974 był sekretarzem arcybiskupa (później kardynała) Bolesława Kominka[4].
W latach 1965–1979 wykładał na KUL-u. W tym samym czasie podjął pracę naukowo-dydaktyczną w Wyższym Seminarium Duchownym we Wrocławiu, gdzie w latach 1968–1988 był prorektorem. W latach 1988–1992 był rektorem Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu.
W dniu 7 grudnia 1972 roku otrzymał na KUL-u stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy: Dobro wspólne. Teoria i jej zastosowanie. W 1973 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1993 profesorem zwyczajnym.
Pełni funkcję redaktora naczelnego rocznika Colloquium Salutis i był dyrektorem Wydawnictwa Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej. W latach 1988–1992 pełnił funkcję rektora obu wrocławskich uczelni teologicznych. Za jego kadencji Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu uzyskał prawo do nadawania stopnia doktora habilitowanego oraz zyskał oficjalne uznanie państwowe.
W 2002 został odznaczony Krzyżem Komandorskim I Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii[5].
Został pochowany 1 października 2020 r. na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu przy ul. Bujwida.