Jan Jedynak w 1935 | |
Data i miejsce urodzenia |
20 lipca 1892 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
26 maja 1966 |
Poseł na Sejm II, III, V kadencji (II RP) | |
Okres |
od 1938 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Jan Henryk Jedynak (ur. 20 lipca 1892 w Paszczynie k. Ropczyc, zm. 26 maja 1966 w Londynie) – działacz ludowy okresu II RP, polityk sanacji, poseł I, IV i V kadencji, wicemarszałek Sejmu V kadencji, sekretarz zarządu powołanego w Palestynie Związku Pracy dla Państwa[1], kawaler Orderu Virtuti Militari.
Pochodził z rodziny zaangażowanej politycznie, ojciec Michał był posłem do Sejmu Galicyjskiego i członkiem Rady Państwa.
W 1912 ukończył gimnazjum w Dębicy[2], po czym studiował na Akademii Rolniczej w Dublanach. Naukę kontynuował na uczelniach Danii, Szwecji, Francji i Niemiec.
W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. W czasie służby w Legionach awansował na stopień chorążego (15 listopada 1915) i podporucznika piechoty (1 lipca 1916)[3].
W latach 1918–1921 w Wojsku Polskim. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 482. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[4]. Posiadał przydział w rezerwie do 2 Pułku Piechoty Legionów w Pińczowie[5]. W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 9 Pułku Piechoty Legionów w Zamościu[6].
W II RP działacz gospodarczy, zaangażowany w problemy rolnictwa i rozwoju wsi, w latach 1935–1938 pracował w Ministerstwie Rolnictwa i Reform Rolnych. Członek ruchu ludowego, w latach 1921–1924 i 1927–1930 zasiadał w Radzie Naczelnej PSL „Piast”. Z ramienia tej partii piastował mandat posła na Sejm I kadencji. Po 1930 przeszedł na stronę sanacji, został jednym z jej głównych ekspertów ds. rolnictwa. Kandydował w wyborach do Sejmu IV i V kadencji – mandaty otrzymał z list BBWR i OZN w okręgu Jasło. W Sejmie II kadencji pełnił funkcję zastępcy posła z ramienia PSL „Piast”. W 1938 Sejm wybrał go wicemarszałkiem izby niższej V kadencji. Po 1939 przebywał na emigracji we Francji i Wielkiej Brytanii.
Zmarł 26 maja 1966 w Londynie. Został pochowany na Cmentarzu Kensal Green[7].