 Jalil Lespert (2012) | |
| Data i miejsce urodzenia |
18 września 1976 |
|---|---|
| Zawód |
aktor, reżyser |
| Współmałżonek |
Sonia Rolland |
| Lata aktywności |
od 1995 |
Jalil Lespert (ur. 18 września 1976 w Paryżu) – francuski aktor i reżyser filmowy. Laureat Cezara dla najbardziej obiecującego aktora[1].
Urodził się jako syn Jeana Lesperta, francuskiego aktora komediowego, i algierskiej prawniczki. Najpierw studiował prawo, aby zadowolić matkę. Ale bardziej interesowało go aktorstwo[2]. Jego młodszy brat Yaniss (ur. 2 sierpnia 1989) to także aktor.
Po raz pierwszy pojawił się na ekranie u boku ojca w krótkometrażowym filmie Gra na plaży (Jeux de plage, 1995) przedstawiającym relacje ojca z synem. Dwa lata później zadebiutował rolą Stéphane’a na dużym ekranie w dramacie Krwawe Wyspy (Les Sanguinaires, 1997). Za postać porucznika w 26-minutowym obrazie Wyższy ból kierownictwa (Bonne résistance à la douleur, 1999)[3] odebrał nagrodę Prix Musidora na festiwalu filmowym w St. Denis. Rola Francka w dramacie Zasoby ludzkie (Ressources humaines, 1999)[4] przyniosła mu nagrodę na festiwalu filmowym w Amiens, Lumiere Award w Paryżu i Cezara dla najbardziej obiecującego aktora. Za rolę gwiazdora piłki nożnej w dramacie Duży kłopot (Un dérangement considérable, 1999) zdobył nagrodę na Festiwalu Filmów o Miłości w Mons, w Belgii, a za postać Daniela Smaïla w dramacie Życie zabija (Vivre me tue, 2002) został uhonorowany nagrodą dla najlepszego nowego aktora na Festiwalu Filmów Romantycznych w Cabourgu.
W 2005 zadebiutował jako reżyser 23-minutowego filmu Powrót (De retour) na podstawie swojego scenariusza, a dwa lata później wyreżyserował dramat kinowy 24 wymiar (24 mesures, 2007).
W 2009 ożenił się z Sonią Rolland, byłą Miss Francji, z którą ma córkę Kahinę[5]. W październiku 2018 doszło do rozwodu[5]. Z poprzedniego związku ma dwoje dzieci, Jenę i Alioshę. W październiku 2020 związał się z Laeticią Hallyday[5].
