![]() Ben-Gewir w 2022 | |
Data i miejsce urodzenia |
6 maja 1976 |
---|---|
Minister bezpieczeństwa wewnętrznego w VI rządzie Binjamina Netanjahu | |
Okres |
od 29 grudnia 2022 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Poseł do Knesetu | |
Okres |
od 6 kwietnia 2021 |
Przynależność polityczna | |
![]() |
Itamar Ben Gewir (hebr. אִיתָמָר בֶּן גְּבִיר, ur. 6 maja 1976 w Zachodniej Jerozolimie) – izraelski prawnik i polityk, lider skrajnie prawicowej partii Żydowska Siła. Swoją karierę prawniczą oparł na obronie żydowskich radykałów w procesach o terroryzm i przestępstwa nienawiści[1][2]. Od 2021 roku jest posłem w Knesecie[3], od 29 grudnia 2022 roku ministrem bezpieczeństwa wewnętrznego[4].
Urodził się w świeckiej, imigranckiej rodzinie irackich Żydów. W wieku 18 lat został zwolniony z obowiązkowej służby wojskowej z powodu swojej działalności ekstremistycznej[5]. Znaczny wpływ na jego poglądy miał światopogląd rabina Me’ira Kahane[5], którego opisywał jako „sprawiedliwego i świętego człowieka”[6]. Za punkt zwrotny dla swoich poglądów uznaje okres pierwszej intifady. Pierwszym ruchem politycznym, w który się zaangażował, była partia Moledet – prawicowe ugrupowanie popierające deportację Arabów z terytorium Państwa Izrael. Kolejną organizacją, w której działał był ekstremistyczny Kach[1].
Ben-Gewir stał się szerzej znany publicznie w listopadzie 1995, gdy telewizja pokazała go podczas wymachiwania emblematem skradzionym z samochodu premiera Icchaka Rabina. Stwierdził wtedy, że „dotarliśmy do jego samochodu i do niego też dotrzemy”[1]. W tamtym okresie protestował także przeciwko porozumieniom z Oslo[7].
Ukończył studia licencjackie z zakresu prawa[3]. Pod koniec studiów Izraelska Izba Adwokacka uniemożliwiła mu podejście do egzaminu adwokackiego, co uzasadniono jego przeszłością kryminalną. W 2012 zdał egzaminy i rozpoczął wykonywanie zawodu[5]. Swoją karierę prawniczą oparł na obronie żydowskich ekstremistów w procesach sądowych[8].
Był asystentem posła Micha’ela Ben-Ariego. Po ataku w Halamisz na Zachodnim Brzegu (podczas którego życie straciło trzech Izraelczyków, zamordowanych przez Palestyńczyka), 23 lipca 2017 był członkiem kierownictwa protestu pod kancelarią premiera w Jerozolimie, w którym brało udział kilkadziesiąt osób, domagających się zemsty na terrorystach i rezygnacji ówczesnego ministra obrony[9].
Planował startować w wyborach parlamentarnych w 2019 ze wspólnej listy No’am i Żydowskiej Siły. W wyniku nieporozumień (partia No'am wystawiła kandydata świeckiego) zrezygnowano z planów wspólnej listy. Oskarżył wtedy Naftalego Bennetta (lidera Zjednoczonej Prawicy) o celowe zniszczenie negocjacji i fiasko powstania dużej listy opozycji wraz z Żydowską Siłą na pokładzie[10].
Na początku 2021 podpisał porozumienie z Religijnym Syjonizmem (partią Becacela Smotricza) i No’am o wspólnym starcie z list wyborczych w nadchodzących wyborach parlamentarnych[11]. Ben Gewir zdobył mandat i został parlamentarzystą w 24. Knesecie[3].
W 2022 uzyskał reelekcję na urząd posła w wyborach po wcześniejszym samorozwiązaniu Knesetu[3]. Jego sojusz polityczny Religijny Syjonizm osiągnął 14 mandatów.[12] 29 grudnia został zaprzysiężony na ministra bezpieczeństwa wewnętrznego w trzydziestym siódmym rządzie Izraela w wyniku umowy koalicyjnej jego ugrupowania z Likudem[4][13].
Często określany jest jako uczeń Me’ira Kahane – skrajnie prawicowego i otwarcie rasistowskiego rabina[8], który był pierwszym Izraelczykiem, któremu zabroniono startu w wyborach do Knesetu z powodu rasistowskich poglądów[2].
Jego ugrupowanie polityczne popiera aneksję okupowanego przez Izrael Zachodniego Brzegu[14]. Ben Gewir deklaruje chęć deportacji wszystkich „nielojalnych” obywateli Izraela, do których zalicza m.in. „każdego, kto nazywa naszych żołnierzy zbrodniarzami wojennymi”[15].
Sprzeciwia się utworzeniu niepodległego państwa palestyńskiego i zapowiada rozmontowanie Autonomii Palestyńskiej. Według jego opinii, Palestyńczycy mogą żyć pod rządami Izraela, bez prawa do głosowania i bez szans na niepodległość. Deklaruje, że „Żydzi i Arabowie mogą żyć razem, ale trzeba zrozumieć, że Państwo Izrael jest tutaj panem domu”[16].
Jest powiązany z radykalną i rasistowską organizacją żydowską Lehawa[17] .
Był oskarżany ponad 50 razy o podżeganie do przemocy lub stosowanie mowy nienawiści[14].
W lipcu 2021 został usunięty siłą z mównicy w Knesecie po tym, jak nazwał „terrorystą” prowadzącego obrady przewodniczącego Ahmada at-Tajjibiego. Uznał, że At-Tajjibi powinien zasiadać w parlamencie Syrii, a nie Izraela[18].
W grudniu 2021 prowadzono śledztwo po tym, jak Ben Gewir został nagrany, gdy wyciągnął broń w stronę arabskich ochroniarzy podczas kłótni w podziemnym parkingu. Ochroniarz miał powiedzieć mu wtedy, by przestawił swój niepoprawnie zaparkowany samochód. Polityk twierdził później, że czuł zagrożenie dla swojego życia. Ben Gewir otrzymał pozwolenie na posiadanie broni (przyznane przez Straż Knesetu) wskutek licznych gróźb[19].
W październiku 2021 Ben Gewir udał się do szpitala, by odwiedzić aresztowanego palestyńskiego urzędnika prowadzącego strajk głodowy. Skonfrontował się tam z parlamentarzystą Zjednoczonej Listy, Ajmanem Audą, który blokował prawicowemu politykowi przejście do więźnia. Auda miał go odepchnąć, mówiąc: „Jesteś małym terrorystą, nie wejdziesz, odejdź sobie”. Po przepychance mężczyzn Ben Gewir powiedział, że planuje złożyć skargę przeciwko parlamentarzyście[20].
Jest ojcem sześciorga dzieci[14]. Mieszka z żoną i dziećmi w Hebronie na terytorium Zachodniego Brzegu[1].