Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
botanik |
Alma Mater | |
Odznaczenia | |
Hugo von Mohl (ur. 8 kwietnia 1805 w Stuttgarcie, zm. 1 kwietnia 1872 w Tybindze) – botanik niemiecki, profesor uniwersytecki w Bernie i Tybindze, specjalizował się w badaniach nad budową i fizjologią komórek roślinnych, sklasyfikował tkanki roślinne na podstawie ich pochodzenia, wprowadził termin „protoplazma” dla określenia żywej zawartości komórki i jako pierwszy wyjaśnił zjawisko osmozy.
Hugo von Mohl urodził się 8 kwietnia 1805 roku w Stuttgarcie[2] . Jego ojciec Benjamin Ferdinand von Mohl (1766–1845) był prawnikiem i politykiem[3] . Jego starszymi braćmi byli Robert von Mohl (1799–1875), Julius Mohl (1800–1876) i Moritz Mohl (1802–1888)[3] .
Po ukończeniu gimnazjum w rodzinnym mieście studiował medycynę na uniwersytecie w Tybindze (1823-1828)[2] . W 1827 roku opublikował traktat Über den Bau und das Winden der Ranken und Schlingpflanzen, a jego rozprawa doktorska dotyczyła porów komórek roślinnych[2] .
Po studiach przebywał w Monachium[2] . W 1831 roku uzyskał nominację na adiunkta cesarskiego ogrodu botanicznego w Petersburgu, której nie przyjął, akceptując posadę profesora fizjologii w Bernie (1832)[3] .
W 1835 roku powrócił na uniwersytet w Tybindze, obejmując profesurę botaniki[2] . W Tybindze, gdzie pracował do końca życia, przyczynił się do utworzenia pierwszego na terenie Niemiec wydziału nauk przyrodniczych w 1863 roku i został jego pierwszym dziekanem[2] .
Von Mohl jako pierwszy zaobserwował zjawisko podziału komórek, najpierw u gałęzatek (1835), a następnie w aparatach szparkowych roślin kwiatowych (1838)[2] . Jego obserwacje potwierdzili inni uczeni, m.in. Franz Unger (1800–1870), Wilhelm Hofmeister (1824–1877) i Carl Wilhelm von Nägeli (1817–1891)[2] . Obaliło to teorię Matthiasa Jacoba Schleidena (1804–1881), który uogólnił rzadki przypadek powstawania wolnych komórek podczas tworzenia się bielma i postulował, że komórki powstają ze śluzowatej masy, w której wokół każdego jądra komórkowego powstaje błona komórkowa[2] . Von Mohl udowodnił również, że włókna roślinne składają się z różnych typów komórek[2] . Sklasyfikował tkanki roślinne na podstawie ich pochodzenia[4] . Wyjaśnił także powstawanie i budowę aparatów szparkowych[4] .
W 1843 roku założył wraz z Diederichem von Schlechtendalem (1794–1866) czasopismo naukowe „Botanische Zeitung”, które współredagował do 1872 roku[2] . W 1843 roku w uznaniu zasług został odznaczony Orderem Korony Wirtemberskiej[5][3] .
W 1846 roku wprowadził termin „protoplazma”[a] dla określenia żywej zawartości komórki[2] . Odróżnił protoplazmę od wakuoli, błony komórkowej i ściany komórkowej[6]. W 1851 roku postulował, że wtórne ściany komórek roślinnych mają strukturę włóknistą[7] . Jako pierwszy wyjaśnił zjawisko osmozy[7] . Zajmował się również konstrukcją mikroskopów i w 1846 roku opublikował Mikrographie, Oder Anleitung Zur Kenntnis Und Zum Gebrauche Des Mikroskops[2] .
W 1853 roku otrzymał Bawarski Order Maksymiliana za Naukę i Sztukę[8] . Zmarł nagle 1 kwietnia 1872 roku w Tybindze[3] .
Wyniki swoich badań von Mohl przedstawiał w formie artykułów zamieszczanych w czasopismach, publikując przede wszystkim we współredagowanej przez siebie „Botanische Zeitung”[3] . Do historii naturalnej palm – Historia naturalis Palmarum (1823–1850) Carla Friedricha Philippa von Martiusa (1794–1868) napisał rozdział o anatomii pni palmowych[9] . Neue Deutsche Biographie wymienia jego następujące publikacje[2] :
Na cześć von Mohla nazwano jeden z rodzajów szkarłatkowatych – Mohlana Martius (Phytolaccaceae)[17].