Heksylorezorcynol
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
4-heksylobenzeno-1,3-diol
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
łac. hexylresorcinolum, E 586
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C12H18O2
|
Masa molowa
|
194,27 g/mol
|
Wygląd
|
biały proszek[1]
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
136-77-6
|
PubChem
|
3610
|
DrugBank
|
DB11254
|
SMILES
|
CCCCCCC1=C(C=C(C=C1)O)O
|
|
InChI
|
InChI=1S/C12H18O2/c1-2-3-4-5-6-10-7-8-11(13)9-12(10)14/h7-9,13-14H,2-6H2,1H3
|
InChIKey
|
WFJIVOKAWHGMBH-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
R02AA12
|
Farmakokinetyka
|
|
Działanie
|
antyseptyczne, przeciwpasożytnicze, miejscowo znieczulające
|
|
|
Heksylorezorcynol – organiczny związek chemiczny z grupy alkilorezorcynoli, lek o działaniu antyseptycznym, przeciwpasożytniczym i miejscowo znieczulającym.
Zastosowanie
Zakażenia bakteryjne jamy ustnej, gardła i przewodu pokarmowego, zarażenie płazińcami (w tym Fasciola buski).
Działania niepożądane
Podrażnienie żołądka i jelit, ból brzucha.